ur. 7 VIII 1901 r. w Bolatitz (Kraj Hulczyński, obecnie Bolatice w Czechach, w dawnym powiecie raciborskim). Pochodził z rodziny chłopskiej. W swej rodzinnej miejscowości ukończył szkołę powszechną. Był samoukiem, jego rodziny nie stać było bowiem na dalszą edukację syna. W czasach powstań śląskich i plebiscytu nastawiony zdecydowanie antypolsko. W latach 20. XX w. pracował jako kamerdyner i sekretarz u księcia Karla Maxa Lichnowskiego. Często zmieniał miejsca pobytu i pracy. Kilka lat mieszkał w Pradze. W 1929 r. przeniósł się do Berlina. W 1932 r. wydał powieść „Ostwind” („Wiatr ze Wschodu”), która stała się dużym sukcesem wydawniczym. Poruszona w niej tematyka górnośląska przypadła w równej mierze do gustu krytykom i czytelnikom. W okresie III Rzeszy związany w dużym stopniu z reżimem faszystowskim. Po II wojnie światowej jego twórczość nie cieszyła się już tak dużym powodzeniem. Tematyka górnośląska nie była zbyt popularna. Większym zainteresowaniem obdarzono wydaną w 1959 r. książkę „Ein Herr aus Bolatitz” („Pewien pan z Bolatic”) oraz sprawozdanie z podróży do Polski i na Górny Śląsk z 1960 r. W tej ostatniej pozycji Scholtis dał wyraz swej radykalnej zmianie w nastawieniu do Polski i Polaków. Zaangażował się bowiem głęboko w propagowanie idei pojednania polsko-czesko-niemieckiego. Przełomu politycznego w tej dziedzinie już nie dożył. Zmarł 26 IV 1969 r. w Berlinie.

Piotr Sput