ur. ok. 1270 r. Wieloletni zasłużony rajca krakowski, pochodzący z Raciborza z rodziny niemieckich kolonistów. Prowadzone od 1300 r. księgi miejskie Krakowa wzmiankują, iż Herman sprawował urząd tamtejszego rajcy aż 6-krotnie. Jego postać wspomniana jest również w dokumencie biskupa włocławskiego Gerwarda z 22 XI 1311 r. Czerpał wówczas korzyści z prebendy w tamtejszym kościele. Wybrany do rady miejskiej Krakowa 17 V 1311 r., a następnie 5 V 1312 r. „Herman von Rathibor” stanął, wraz ze słynnym wójtem Albertem, na czele zbuntowanego przeciw Władysławowi Łokietkowi niemieckiego patrycjatu tego miasta. Został za to skazany na śmierć; skonfiskowano mu także kamienicę przy ulicy św. Franciszka w Krakowie. Późniejszy dokument wystawiony 23.10.1336 r. przez Kazimierza Wielkiego zarzuca Hermanowi „pychę i szatańską wyniosłość”, które to przywary nie pozwoliły dumnemu rajcy dochować wierności naturalnemu panu, czyli, ojcu Kazimierza - Władysławowi Łokietkowi. Zmarł przed 14 VI 1312 r. w Krakowie.

Norbert Mika