Ur. 6 XI 1884 r. w Brzeziu n. Odrą (obecnie dzielnica Raciborza). Pracował w fabryce maszyn Hegenscheidt w Raciborzu oraz jako górnik w kopalni Anna w Pszowie. Od 1919 r. należał do POW i brał udział w II i III powstaniu śląskim. Jako organizator polityczny został aresztowany i więziony w Raciborzu. W 1920 r. został powołany do Pracy Plebiscytowej. W tym okresie z grupą działaczy z Brzezia n. Odrą założył tu oddział towarzystwa „Sokół”. Po wkroczeniu wojsk hitlerowskich groziło mu aresztowanie i był poszukiwany przez władze niemieckie. Z początku ukrywał się w okolicy Brzezia, po czym w 1940 r. przeniósł się na ziemię krakowsko-kielecką. Był tam aktywnym członkiem Batalionów Chłopskich, pracował w majątku rolnym. Po wyzwoleniu powrócił za frontem do rodziny w Brzeziu w 1945 r. Natychmiast zaangażował się w prace społeczne. Wspólnie z byłym nauczycielem Pawłem Wawrzycznym przyczynił się do uruchomienia szkoły podstawowej. Został wybrany wójtem w Brzeziu n. Odrą, a później gminy zbiorczej w Pogrzebieniu. Był inicjatorem budowy Pomnika Powstańców Śląskich i Ofiar II Wojny, który odsłonięty został w Brzeziu w 1969 r. Za udział w powstaniach otrzymał stopień podporucznika. Uhonorowany licznymi odznaczeniami. Zmarł 26 XII 1975 r. w Raciborzu.

Małgorzata Rother-Burek