(ur. 10 lutego 1623 w Głogówku, zm. 17 marca 1691 tamże). Na początku XVII wieku był właścicielem „państw” Głogówka, Frydka na Morawach i dóbr zamkowych Raciborza. Nie przyjął nauk Lutra i wziął udział po stronie cesarskiego dworu w zwalczaniu reformacji. Tym zaskarbił sobie względy cesarzy austriackich, które potem utracił ze względu na ożywione kontakty z polskim dworem. W zamku w Głogówku w 1655 r. schronił się król Jan Kazimierz z dworem. W 1656 r. Franciszek Oppersdorff został mianowany przez króla polskiego starostą ziemskim księstwa opolsko-raciborskiego, lenna polskiej korony. Jego syn Jerzy również objął w 1691 r. godność starosty. W 1683 r., gościli na zamku w Raciborzu króla Jana III Sobieskiego, podążającego pod Wiedeń. Zrobili wiele dla raciborskiego zamku, którym ród Oppersdorffów zarządzali od końca XVI w., a od 1642 do 1712 władał jako właściciel. Na początku XVII w. dawna siedziba książąt opolsko-raciborskich i raciborskich była w fatalnym stanie. Staraniem zarządcy domeny cesarskiej Jerzego Oppersdorffa przeprowadzono szereg kosztownych prac restauracyjnych, połączonych z przebudową obiektu w duchu renesansu. Odnowiona została także kaplica zamkowa p.w. Św. Tomasza Becketa, obecnie perła górnośląskiego gotyku.

Grzegorz Wawoczny