środa, 3 lipca 2024

imieniny: Anatola, Jacka, Ottona

RSS

03.09.2017 07:00 | 0 komentarzy | red

- Raciborzowi w XV w. groził najazd Husytów ze strony Czech. Ten ruch, początkowo religijny, przeobraził się w agresywny, militarny taran, który siał zgrozę w szerokiej okolicy, mordował i niszczył. W 1428 r. husyci posuwali się w kierunku naszego miasta - pisze ksiądz Jan Szywalski.

Raciborska Matka Boża
Stary kościół Matki Bożej, rozebrany w 1723 roku i przeniesiony do Pawłowa
Wiesz coś więcej na ten temat? Napisz do nas

Dzieje kościoła Matki Bożej

Kościół Matki Bożej jest jednym z pierwszych sanktuariów maryjnych na Śląsku, młodszy od Jasnogórskiego tylko o 50 lat.

Pierwsza wzmianka historyczna o kościele pochodzi z 1445 r. W dokumencie zwany jest „kościołem naszej ukochanej Pani”. I znowu rzeczywistość miesza się z legendą: budowlę przewidziano na górce, tam gdzie dziś jest cmentarz jerozolimski, ale nazajutrz nagromadzony materiał znalazł się pod dębem gdzie wisiał obraz. Był to dla budowlańców znak, że Bóg w tym miejscu chce mieć świątynię.

W naszych warunkach drewniane budynki utrzymują się ok. 200 lat, potem trzeba je odnowić. Tak też było z kościołem Matki Bożej. Restauracją kościoła zajął się ks. Walenty Caulonius, proboszcz starowiejski w latach 1613–1624.

Murowany kościół

Pielgrzymek było coraz więcej i drewniany kościół nie mógł pomieścić wielkich rzesz pątników z okolicy i dalszych stron. Z inicjatywy kolejnego proboszcza starowiejskiego ks. Franciszka Klentzkiego zaczęto myśleć o murowanej świątyni. Latem 1723 r. rozebrano ponad stuletni kościół drewniany i przeniesiono go do Pawłowa (wioska należała wtedy do parafii starowiejskiej), gdzie miał służyć wiernym do 1913 r. Budowę murowanej świątyni pielgrzymkowej ukończono w 1727 r. Tak krótki, bo zaledwie czteroletni okres budowy, umożliwiała wielka ofiarność raciborzan, jak i pielgrzymów przybywających nawet z Austrii i głębi Niemiec. Świadczy to, że sława tego miejsca była bardzo szeroka. Konsekracji dokonał w 1736 r. abp wrocławski ks. kardynał Ludwik Filip Sinzendorf.

Każdy następny proboszcz św. Mikołaja starał się coś dodać do sanktuarium Matki Bożej. Ks. Karol Poppek w 1840 r. dobudował wieże, ks. Wilhelm Strzybny (1857–1980) zmienił pokrycie dachu z gontowego na łupkowy, a wieże okrył blachą. Ks. Bresler umieścił na dachu sygnaturkę. Ks. prałat Carl Ulitzka rozszerzył plac wokół kościoła.

Wielkim wydarzeniem była koronacja obrazu dokonana z okazji 500–lecia istnienia tego świętego miejsca w 1932 r. Przyjechał ks. kardynał Adolf Bertram z Wrocławia i nałożył złote korony na głowę Matki Bożej i Dzieciątka Jezus. Uroczystość zgromadziła ok. 60 tys. wiernych.

Utworzenie parafii Matki Bożej.

Ks. Ulitzka dążył też do tego, aby Matka Boża stała się kościołem parafialnym. W 1937 r. utworzono kurację, czyli właściwie parafię, zaś pierwszym proboszczem został ks. Alojzy Spyrka, wikary starowiejski.