Kto wyrywa krzyż z żołnierskiej mogiły?

Zniszczona nadzieja

Podczas swojej drugiej wizyty, jesienią 2014 r. Pan Harald przywiózł wygrawerowaną tabliczkę z imieniem i nazwiskiem wujka oraz datą jego urodzin i śmierci. Tabliczka została przymocowana do krzyża. – Niestety od tamtego czasu miejsce to jest regularnie dewastowane – nie kryje oburzenia Wiesława Parma. Znikła granitowa płyta wykonana przez mężczyzn z Rogowa oraz metalowa tabliczka przywieziona przez Hacka. – Myśmy od tamtego czasu przynieśli tam chyba z dziesięć krzyży. Wszystkie zniknęły. A każdy przyniesiony znicz jest niszczony – mówi Henryk Duda. Nie pomogły tabliczki, na których były prośby o uszanowanie miejsca pamięci. – Za każdy razem kiedy tu przychodziliśmy wszystko było całkowicie zdewastowane – przyznaje Duda. W końcu mężczyźni przestali przychodzić do lasu i stawiać kolejne krzyże. – Nie możemy patrzeć na to, co się tu dzieje – mówią.

Nadziei nie traci za to Wiesława Parma. 5 kwietnia jej mąż postawił w lesie nowy, drewniany krzyż. Jeszcze pod koniec maja, krzyż stał tak, jak go tam postawiono. 6 czerwca niestety po krzyżu nie było już ani śladu. Zostały tylko porozbijane znicze. – Bo jak ktoś coś chce zniszczyć, to zniszczy. Ciekawi mnie jedynie, kto jest aż tak zacięty, że tyle lat po wojnie nie daje temu miejscu spokoju – zastanawia się Henryk Glenc.

Artur Marcisz