Ks. Szywalski na niedzielę: Pomiędzy nami idziesz, Panie...

„Pomiędzy nami idziesz, Panie

Po kamienistej drodze życia”.

Mamy Jezusa zamkniętego w kościołach, uwięzionego w tabernakulum jak w kasie pancernej. Gorzej; w niektórych kościołach nie dopuszcza się poza czasem nabożeństw ludzi do Niego, bo kościoły są zamykane.

Wędrowny Nauczyciel

Jezus nie miał trwałego domu, nie miał stałego miejsca, był wędrownym nauczycielem. „Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę skłonił” (Łk 9,58). Przyjmował gościnę tam gdzie Go zapraszano. Nauczał na wzgórzach, nad jeziorem, na placu świątynnym. Dziś zamykamy Go broniąc przed złośliwymi ludźmi, bo sam z własnej woli, uczynił się bezbronnym kawałkiem chleba. Jest w tym jakieś podobieństwo do tej nocy, kiedy siedział za kratami w ciemnicy; dziś jest więźniem z własnej woli. Za tą pokorną bezbronnością Jezusa kryje się Jego nieskończona miłość.

Od czasu do czasu pozwalamy Mu przemawiać ustami kapłanów, czasem wstępujemy do Niego na chwilę rozmowy, lub gdy łamie dla nas chleb przyjmujemy Go w białym opłatku; pomimo to Jezus często jest sam, jak wtedy w ciemnicy.