ur. 30 V 1881 r. w Kobierzycach (obecnie Czechy). Prawnik, polityk. Ukończył szkołę w rodzinnej wsi, potem gimnazjum w Raciborzu, studiował prawo w Lipsku, Fryburgu i Wrocławiu. W 1908 r. osiadł w Raciborzu jako adwokat i notariusz. Po I wojnie włączył się do życia politycznego w Katholische Volkspartei (Katolicka Partia Ludowa) i w 1926 r. został nadburmistrzem Raciborza. W bardzo trudnej sytuacji miasta (po zmniejszeniu powiatu o gminy włączone do Polski) odbudował przemysł i komunikację, rozwinął szkolnictwo, służbę zdrowia, kulturę, uporządkował gospodarkę miejską. W 1933 r., po dojściu do władzy nazistów, został dymisjonowany i powrócił do adwokatury i notariatu. W 1944 r. po zamachu na Hitlera aresztowano go i osadzono w obozie koncentracyjnym. W maju 1945 r. powrócił do Raciborza, ale zignorowany przez polskie władze udał się do rodzinnych Kobierzyc w Czechosłowacji, gdzie w Kraju Hulczyńskim rozwinął działalność charytatywną wśród miejscowych Niemców, pomagał w wyjazdach do Niemiec, snuł plany utworzenia na Śląsku „drugiej Szwajcarii”, zamieszkałej przez Niemców, Polaków i Czechów. Latem 1946 r. wyjechał do Niemiec, w których za poparciem Adenauera został adwokatem i notariuszem w Detmold. Wkrótce włączył się do ruchu „wypędzonych”, w 1950 r. został posłem CDU do Landtagu Płn. Nadrenii-Westfalii, podczas II spotkania Ślązaków (Schlesiertreffen) w Monachium, 16 IX 1951 r., zginął tragicznie na ulicy.

Ryszard Kincel