Kartka z kalendarza: Odszedł Piotr Sawicki

Piotr Sawicki urodził się 10 lipca 1918 r. w Sofino położonym w Rosji, gdzie jego rodzice i rodzeństwo zostali wywiezieni w okresie pierwszej wojny światowej. Pochodził z licznej rodziny, miał czterech braci i cztery siostry. Rodzice związani byli z pracą na roli, której posiadali znaczny obszar. W 1921 r. rodzina wróciła z wygnania do ojczyzny i osiadła w Jałoczy na Podlasiu. W Pieńsku ukończył gimnazjum, tam należał do „Sokoła” – patriotycznej organizacji sportowej.

Z chwilą napaści na Polskę w 1939 r. Niemiec hitlerowskich i Rosji sowieckiej, zmuszony był ukrywać się, zmieniać miejsca pobytu, podejmując różne prace. Uniknął aresztowania ze strony NKWD. Jednak w 1943 r. został zatrzymany przez władze niemieckie i wywieziony na przymusowe prace do Niemiec. Powrócił do Polski w 1946 r. i podjął naukę w Liceum Pedagogicznym w Raciborzu. Egzamin maturalny zdał w 1948 roku, pracując jednocześnie w szkołach podstawowych miasta i powiatu raciborskiego. Ukończył studia wyższe pierwszego stopnia ze specjalnością nauczyciela chemii w 1954 r. w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku. Kuratorium Opolskie przeniosło go do Zespołu Szkół Budowlanych w Raciborzu na stanowisko nauczyciela chemii, gdzie przepracował prawie 40 lat. Wyróżniono pana Piotra: Złotym Krzyżem zasługi. Medalem 40-lecia, Złotą Odznaką za zasługi dla Województwa katowickiego oraz Honorową Odznaką Polskiego Związku Emerytów i Rencistów. Otrzymał też pięć nagród dyrektora szkoły i nagrodę Ministra Oświaty II stopnia.