O włos od tragedii. Ogromne stężenie czadu w bloku przy Pomnikowej w Raciborzu

Czujki uratowały im życie

Śmiertelnie groźny czas wykryto 18 czerwca w budynkach przy ulicach: Katowickiej, Pomnikowej oraz Stalmacha w Raciborzu. Uruchomiły się tam domowe czujki tlenku węgla. Każdorazowo strażacy sprawdzili, czy tlenek węgla nie znajduje się również w innych mieszkaniach w tym samym pionie kominowym, co mieszkanie, w którym uruchomiła się czujka.

19 czerwca o godz. 15.12 tlenek węgla wykryto raz jeszcze w mieszkaniach przy ul. Pomnikowej w Raciborzu. W jednym z lokali stężenie wynosiło 480 ppm (parts per million - liczba części na milion). Zagrożenie dla ludzkiego życia było realne. Na szczęście w mieszkaniu znajdował się czujnik tlenku węgla, który uchronił lokatorów przed zatruciem i śmiercią.

20 czerwca strażacy odnotowali jeszcze jedną taką interwencję. Tym razem obecość czadu potwierdzono w kilku mieszkaniach budynku wielorodzinnego przy ul. Bosackiej w Raciborzu. Również w tym przypadku stężenie czadu było wysokie - wynosiło 150 ppm. I tym razem dzięki czujnikowi tlenku węgla nikt nie ucierpiał.

Tlenek węgla w upale? To fizyka

- Te zdarzenia mają ścisły związek z wysokimi temperaturami. W normalnych warunkach spaliny z piecyków typu junkers mają wyższą temperaturę i przez komin unoszą się w górę. Przy tak wysokich temperaturach to się nie dzieje. Spaliny nadal są odprowadzane dzięki różnicy ciśnień pomiędzy najwyższym punktem komina i punktami, gdzie są podłączone piecyki. Jednak gdy przewód kominowy jest niedrożny, ciąg kominowy jest mniejszy i tlenek węgla dostaje się na mieszkanie

- mówi bryg. Roland Kotula, dowódca Jednostki Ratowniczo-Gaśniczej Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Raciborzu.

Skąd bierze się czad?

Czad powstaje m.in. w następstwie spalania drewna, oleju, gazu, czy węgla w niewystarczającej ilości tlenu. Przyczyną powstawania czadu może być też wada urządzenia grzewczego lub niedrożność przewodów kominowych.

Najczęstszą przyczyną zatruć w budynkach mieszkalnych jest nieszczelność, wady produkcyjnego i brak konserwacji przewodów kominowych, a także niedostosowanie istniejącego systemu wentylacji do stopnia szczelności okien i drzwi (szczególnie po wymianie okien i drzwi na nowe).

Objawy zatrucia

Tlenek węgla dostaje się do organizmu przez układ oddechowy, a następnie jest wchłaniany do krwioobiegu. Czad wiąże się z hemoglobiną i blokuje dopływ tlenu do organizmu. Najczęstsze objawy zatrucia tlenkiem węgla to: przyspieszenie akcji serca, szybki i nieregularny oddech, trudność oddychania, zaburzenia orientacji, zawroty i ból głowy, duszności, oszołomienie, osłabienie, znużenie, nudności, wymioty, senność.

Jak uniknąć zatrucia czadem?

Aby zmniejszyć lub całkowicie usunąć prawdopodobieństwo zatrucia czadem, należy pamiętać o kilku zasadach:

• sprawdź ciąg powietrza w pomieszczeniach - przyłóż kartkę papieru do kratki wentylacyjnej, jeśli ciąg jest prawidłowy, kartka "przyklei się" do otworu wentylacyjnego,
• zamontuj czujnik tlenku węgla,
• jeśli korzystasz z piecyka gazowego, sprawdzaj szczelność przewodu spalinowego (jeśli czujesz zapach gazu, powiadom administratora i służby gazowe),
• zarządca lub właściciel nieruchomości powinien co najmniej raz w roku przeprowadzać kontrolę instalacji gazowej oraz przewodów wentylacyjnych i kominowych (jeśli tego nie robi, upomnij się o to),
• korzystaj z mikrowentylacji okien i drzwi,
• nie używaj kuchenki gazowej ani piekarnika do ogrzewania domu,
• przenośnych kuchenek używaj tylko na zewnątrz,
• nie uruchamiaj agregatu prądotwórczego w zamkniętej przestrzeni (np. piwnica, garaż)
• jeśli masz kominek - utrzymuj go w dobrym stanie (co roku czyść komin i przewód kominowy).

Jak udzielić pomocy?

Jeśli podejrzewasz, że w pomieszczeniu znajdują się poszkodowani, natychmiast wezwij specjalistyczną pomoc. Wstrzymaj oddech przed przekroczeniem progu pomieszczenia, w którym podejrzewasz obecność tlenku węgla.

Otwórz drzwi i okna, aby usunąć truciznę z domu. Zapewnij poszkodowanych dostęp do świeżego powietrza.

Sprawdź, czy poszkodowany oddycha. Jeśli nie, zadzwoń na 112 i rozpocznij reanimację, jeśli tak - zadzwoń na 112 i oczekuj na przyjazd służb.