Wyjątkowe przedmioty trafiły do wodzisławskiego Muzeum. Wśród nich żyrandol z synagogi

Jedenaście cennych przedmiotów związanych z historią miasta trafiło do wodzisławskiego Muzeum. Zabytki pochodzą z końca XIX i pierwszej połowy XX w. - Eksponaty są wyjątkowo dobrze zachowane i stanowią dziedzictwo dawnego Wodzisławia Śl., miasta zniszczonego w czasie II wojny światowej niemal w 85% - mówi Sławomir Kulpa, dyrektor Muzeum w Wodzisławiu Śl. Przedmioty trafiły do Muzeum dzięki dotacji z budżetu Powiatu Wodzisławskiego w wysokości 9,5 tys. zł. 19 grudnia odbyło się uroczyste przekazanie wyjątkowych zabytków.

Sprawdzali autentyczność
Unikatowe przedmioty trafiły do wodzisławskiego Muzeum z Koszalina. - Osoba prywatna, która posiadała wyjątkowe zabytki, skontaktowała się z nami. Jak się dowiedzieliśmy, otrzymała je w spadku. A przedmioty przeleżały kilka dobrych lat w kartonach gdzieś na strychu - mówi Sławomir Kulpa. Dodaje, że każdy z eksponatów został wnikliwie sprawdzony pod kątem autentyczności. Muzeum skorzystało z pomocy historyków sztuki, antykwariatów czy osób zajmujących się grawerami. Badania trwały rok.

Jakie przedmioty?
Najcenniejszym zabytkiem dla historii miasta jest niewielki mosiężny żyrandol pochodzący z synagogi wodzisławskiej. Bożnica powstała w 1789 r. przy obecnej ulicy Targowej 5 (najpierw drewniana, a później murowana) i funkcjonowała oficjalnie do 1924 r. Do dziś pozostało jedynie kilka zdjęć fasady synagogi z lat 30 - XX w. - Żyrandol jest dziś jedynym niemym świadkiem minionej historii, który związany jest z funkcjonowaniem tej bożnicy, o czym świadczą napisy wygrawerowane na rancie zabytku. Pierwsza inskrypcja powstała w języku hebrajskim - tłumaczy Sławomir Kulpa. Jest ona niekompletna i w translacji brzmi "Di szul in..." (Synagoga w...). Drugi napis, stylistycznie zupełnie inny, wygrawerowany kursywą w języku niemieckim brzmi "Synagoge Loslau". Żyrandol wyprodukowano na przełomie XIX i XX w. Ma długość 30 cm i identyczną szerokość rozpiętości ramion. Paliwem była początkowo oliwa, ale w późniejszym okresie żyrandol zelektryfikowano, wyprowadzając z każdego ramienia żarówkę wraz z oprawką.