ur. 3 VII 1913 r. w Kole k. Konina. Szkołę powszechną ukończył w 1927 r. w rodzinnej miejscowości. W 1939 r. brał udział w kampanii wrześniowej. Po wojnie kontynuował dalej swoją edukację, kończąc w 1947 r. Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych we Włocławku, a w 1952 r. studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Łódzkiego. Z Raciborzem związał się 1 V 1960 r. obejmując funkcję kierownika Powiatowego Archiwum Państwowego, przekształconego później w Oddział Archiwum Państwowego, które to stanowisko piastował do 1 VII 1980 r., czyli do przejścia na emeryturę. Zaangażowany politycznie, w latach 1945-1958 należał do Stronnictwa Demokratycznego, by po tym okresie wstąpić w szeregi Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Czynny na polu naukowym, wydał drukiem 8 publikacji historycznych, nie licząc mniejszych artykułów, które znaleźć można rozproszone w różnego rodzaju czasopismach i periodykach. Do bardziej znaczących zaliczyć można: „Przyczynek do historii Kędzierzyna w Polsce ludowej” (w: Ziemia Kozielska. Studia i materiały, t.3, 1978 r.s), Zarys historii wsi Markowice” (w: Zeszyty Raciborskie - Strzecha, t.3, 1982 r.), „Sytuacja księstwa opolsko-raciborskiego w okresie przynależności do Wazów polskich. 1645-1660” (w: Zeszyty Raciborskie - Strzecha, t.4, 1984 r.). Za osiągnięcia na polu zawodowym i naukowym został wielokrotnie nagrodzony i odznaczony m.in. w 1973 r. - Złotym Krzyżem Zasługi, w 1979 r. Złotą Odznaką Zasłużonego w Rozwoju Województwa Katowickiego, w 1983 r. - Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł po dłuższej chorobie 25 IX 1986 r. i pochowany został w Kędzierzynie-Koźlu.

Norbert Mika