Zapomniana przeszłość Zawady i Kokoszyc. Kiedyś były tu zdroje [ZDJĘCIA Z DRONA]
Istniejące w XIX wieku w Zawadzie i Kokoszycach ośrodki zdrojowe z wodą siarkową stały się tematem zainteresowania historyka Pawła Porwoła. Właśnie została wydana na ich temat książka.
Starka nosiła wodę do nóg
Historię uzdrowisk Sophienthaler Bad w Zawadzie oraz Wilhelmsbad w Kokoszycach spisał były dyrektor wodzisławskiego muzeum, Paweł Porwoł. Jego publikacja ujrzała światło dzienne 5 lutego i jest niezwykle cenną pozycją, dokumentującą zdrojową historię okolic Wodzisławia. Jak zapewnia autor najnowszej publikacji „Zapomniane zdroje wód siarkowych i kopalnia siarki”, z cuchnącą wodą zetknął się po raz pierwszy, kiedy jego babcia przynosiła ją w wiadrach do mycia nóg. Ponoć woda ta miała lecznicze właściwości, chociaż jej zapach nie był zachęcający. - Ze starką nie dyskutowałem na ten temat, bo ona miała zawsze rację, a jak nie miała racji, to miała recht – stwierdził Paweł Porwoł, rozpoczynając spotkanie autorskie w wodzisławskiej bibliotece. - W tym samym mniej więcej czasie zetknąłem się z Kroniką Zawady. Byłem wtedy ministrantem i powiedziałem księdzu, że interesują mnie te tereny. Wypożyczył mi właśnie tę kronikę. W niej spotkałem po raz pierwszy wzmiankę o uzdrowisku Sophienbad, ale żeby takie miejsce istniało kiedyś w Zawadzie, to już przechodziło moje pojęcie – wspominał autor publikacji, wydanej przez powiat wodzisławski w cyklu wydawniczym „Ciekawostki Powiatu Wodzisławskiego”. Jak zaznaczył Paweł Porwoł podczas spotkania autorskiego, nie udało mu się znaleźć żadnych dokumentów o wodzisławskich uzdrowiskach zachowanych w archiwach. Do swojej pracy wykorzystał za to lokalne kroniki, zapiski i artykuły w czasopismach z poprzedniego wieku.
Cudowne ozdrowienie początkiem biznesu
– Uzdrowisko w Zawadzie powstało w 1805 roku przez przypadek. Wtedy ktoś przejeżdżając tamtędy obmył się w wodzie przy jedynej drodze w Zawadzie i wyzdrowiał – mówi Paweł Porwoł. - Kiedy o tym, że ktoś chory na podagrę wyzdrowiał, dowiedział się właściciel tych ziem, postanowił zbudować tam coś w rodzaju uzdrowiska. Po pięciu latach źródła z podobną wodą odkryto na łące w Wypandowie (Kokoszyce). Właściciel tamtych terenów rotmistrz von Zawadski zbudował tam również uzdrowisko i nazwał je od swojego imienia Wilhelmsbad – wyjaśniał autor nowej książki. W czasie prosperity kąpielisko w Zawadzie odwiedzało w sezonie według różnych źródeł od 40 do 100 kuracjuszy, a w Kokoszycach nawet 120! Nad ich stanem czuwali lekarze z Wodzisławia lub Raciborza. Niektórzy przyjeżdżali zażywać kąpieli nawet z własną służbą. Dla nich przygotowane były bardziej luksusowe kwatery. W latach 80. XIX wieku tuż obok uzdrowiska Wilhelma powstała kopalnia siarki. Otrzymała ona koncesje na trzynaście pól ze złożami, m.in. na terenie Zawady, Kokoszyc, Pszowa, Rydułtów, Radlina, Czyżowic i Syryni. Nazwano je bardzo oryginalnie – od włoskich regionów i miast. Szyb obok kąpieliska w Kokoszycach nosił nazwę Romagna. Kopalnia zatrudniała około 50 pracowników. Zasoby siarki szybko okazały się jednak zbyt małe, dlatego w 1886 roku podjęto decyzję o zamknięciu zakładu.