Świątobliwa Ofka. Poznajcie historię słynnej raciborzanki

Należała do maryjnego Bractwa Literackiego, założonego przy kościele farnym w Raciborzu, którego statuty pochodzą z 1343 r. W spisie członków tej konfraterni (Liber Albus) imię Eufemii znajduje się na drugim miejscu w wykazie kobiet: „Serenissima Euphemia Ducissa Monialis, Fundatrix Moni. Rattib.” (Najjaśniejsza księżniczka Eufemia, zakonnica, fundatorka raciborskich zakonnic). Członkowie bractwa zobowiązywali się do oddawania chwały Najświętszej Dziewicy oraz do pełnienia pobożnych i miłosiernych dzieł, aby w ten sposób przygotować się na swoją śmierć i dzień Sądu Ostatecznego, kiedy to z pomocą może przyjść Maryja – Matka Miłosierdzia. Bracia i siostry mieli być sobie wzajemnie oddani, zachowywać bogobojną wierność i szczerą miłość, jeden drugiemu pomagać, okazywać sobie nawzajem cześć, szacunek i życzliwość.

Przed śmiercią 8 grudnia 1358 r. spisała swój testament. Zmarła w czwartek 17 stycznia 1359 r. w klasztorze dominikanek w Raciborzu i została pochowana w krypcie pod kaplicą św. Dominika, która przylegała do północnej ściany kościoła tychże zakonnic. Datę jej śmierci odnotowano w raciborskim martyrologium zakonnym.

Wkrótce po śmierci otoczono ją kultem, gdyż już za życia miała zasłynąć cudami. Wspomniana kaplica św. Dominika była pierwszym miejscem, gdzie oddawano jej cześć. Pamięć o niej pielęgnowały raciborskie zakonnice, które zadbały o odpowiedni wystrój tej kaplicy, przypominający o świątobliwej przeoryszy. Chodzi o freski, obrazy i grobowiec Eufemii.

Rozwój kultu Ofki nastąpił w związku z cudownym ocaleniem kaplicy św. Dominika, gdzie znajdował się jej grób, od wielkiego pożaru Raciborzu, który 23 kwietnia 1574 r. strawił prawie całe miasto. Do tego rozwoju przyczyniło się również opublikowanie w 1606 r. jej żywota, spisanego przez dominikanina Abrahama Bzowskiego. W tymże żywocie czytamy o niej, że „pobożnie wzywana, wielu ludziom śpieszy z pomocą w cudowny sposób, przez co cieszy się u raciborzan ogromną czcią”.

Po kasacie klasztoru raciborskich dominikanek, przeprowadzonej w 1810 r. przez władze pruskie, nowym miejscem kultu świątobliwej Ofki stała się tzw. Kaplica Polska w kościele Wniebowzięcia NMP w Raciborzu. Do tej kaplicy w 1821 r. zostały przeniesione jej relikwie. W 1952 r. Czesław Skawiński namalował jej portret na wzór obrazu, który przechowywany jest przez dominikanki na Gródku w Krakowie. Dnia 12 kwietnia 1953 r. ks. Jan Hajda, ówczesny proboszcz kościoła farnego w Raciborzu, dokonał poświęcenia nowego ołtarza wystawionego Eufemii, który istnieje do dnia dzisiejszego.

Świątobliwa Ofka zasłynęła wieloma cudami, wśród których wymienia się m.in. przywrócenie zdrowia dwuletniej, śmiertelnie chorej dziewczynce, otrzymanie potomstwa przez bezdzietnych małżonków, uzdrowienia z bólów nóg, oczu i piersi, ocalenie kaplicy św. Dominika od pożarów. Od niepamiętnych czasów pobożny lud uciekał się do niej, wzywając pomocy, gdy zagrażało niebezpieczeństwo, w czasie choroby, w trudnym położeniu i w innych potrzebach. Aktualnie wciąż cieszy się czcią wiernych. Corocznie w pobliżu daty jej śmierci celebrowana jest w Raciborzu Msza św. o jej rychłą beatyfikację.

Biskup opolski Andrzej Czaja zamierza wszcząć jej proces beatyfikacyjny. W tym celu w 2012 r. mianował postulatora, a w 2014 r. powołał Komisję Historyczną, której zadaniem jest zebranie i opracowanie materiałów źródłowych na temat świętości jej życia, podejmowanych działań i kultu. Mając nadzieję, że Stolica Apostolska wyniesie ją do chwały ołtarzy, warto już teraz uciekać się do orędownictwa świątobliwej Eufemii, prosząc Boga o potrzebne łaski.

Ks. Grzegorz Kublin

Modlitwa o beatyfikację świątobliwej Eufemii

Miłosierny Boże, Ojcze ubogich, Ty wybrałeś świątobliwą Eufemię, księżniczkę z rodu Piastów, do stanu zakonnego i pozwoliłeś jej przez cnotliwe życie w raciborskim klasztorze dominikanek odejść z tego świata w opinii świętości, proszę Cię, spraw, aby została włączona w poczet błogosławionych. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Imprimatur: H. J. Sobeczko, vic. generalis,

Opoliae, die 7 VIII 2009 a. (Nr 798/09/I).

Modlitwa o uproszenie łaski za wstawiennictwem świątobliwej Eufemii raciborskiej

Świątobliwa Eufemio, z dawien dawna przez wielu umiłowana i otoczona czcią! Ty, wpatrując się w krzyż, rozważałaś Mękę Pańską, wielką miłością płonęłaś do Jezusa obecnego w Eucharystii, umartwiałaś swoje ciało licznymi pokutami, a wstępując do klasztoru dominikanek w Raciborzu, całkowicie oddałaś Chrystusowi swoje życie. Byłaś wzywana, gdy zagrażało niebezpieczeństwo, w czasie choroby i w wielorakich potrzebach. Zasłynęłaś niezwykłymi znakami. Proszę Cię i ja, abyś u miłosiernego Boga wyprosiła mi łaskę…

Ojcze nasz… Zdrowaś Maryjo… Chwała Ojcu…

Za zezwoleniem władzy kościelnej.

Opole, dnia 31 VIII 2012 r., nr 863/12/I.