Dlaczego warto sadzić gatunki rodzime?

Zalety wybranych gatunków drzew i krzewów rodzimych

Ałycza – Rośnie szybko i jest odporna na mróz, dlatego stosowano ją przez setki lat w sadownictwie jako podkładkę pod szlachetne odmiany śliw, moreli, brzoskwiń i migdałowców. Świetnie też znosi strzyżenie, za co głównie cenią ją projektanci ogrodów. Owoce ałyczy są ciemnożółte, aromatyczne i lekko kwaskowate. Zawierają dużo witamin z grupy B, cukry, sole mineralne, prawie tyle pektyn co jabłka i bardzo cenny kwas foliowy. Najsmaczniejsze są na surowo, ale nie da się ich zjeść zbyt dużo, gdyż działają przeczyszczająco. Ponieważ co roku jest ich mnóstwo i żal, by się zmarnowały, warto robić z nich dżemy, powidła, kompoty, marynaty i nalewki.

Tarnina – Tarnina jest rośliną wykorzystywaną w ziołolecznictwie, ma jadalne owoce, odgrywa istotną rolę środowiskową, wykorzystywaną także w nasadzeniach biotechnicznych. Jest rośliną miododajną i dostarcza twardego drewna, zwłaszcza dawniej mającego wielorakie zastosowania. Tworzy gęste, cierniste zarośla zwane czyżniami, będące ostoją dla wielu gatunków zwierząt. Tarnina to roślina, która znalazła zastosowanie w medycynie naturalnej dzięki swoim wyjątkowym właściwościom leczniczym. Owoce tarniny są stosowane przede wszystkim jako środek na biegunkę. Współczesna fitoterapia poleca stosowanie także odwaru z kwiatów tarniny przy schorzeniach układu moczowego.

Jarząb – Surowe owoce są niejadalne, nie tylko z powodu gorzkiego smaku, ale również zawartości trującego składnika (kwas parasorbowy). Natomiast po przemrożeniu lub po zanurzeniu na chwilę we wrzątku (tzw. blanszowanie) tracą trujące właściwości i gorzki smak. Owoce są używane w postaci przetworów, cenione są w kuchni i przetwórstwie. Lecznicze właściwości jarzębiny są znane od lat. W celach leczniczych również wykorzystuje się owoce. Zawierają one bardzo dużo witamin, między innymi witaminę C, E, K, PP. Owoce jarzębiny w niewielkim stopniu działają moczopędnie, w większym, pozytywnie na błonę śluzową żołądka i jelit. Sprawdza się także w schorzeniach wątroby i pęcherzyka żółciowego.

Głóg – Głóg, roślina zapomniana, częściej kojarzona jest z apteką niż z kuchnią. Nic dziwnego, gdyż zarówno jego owoce, liście, jak i kwiaty wykazują szereg właściwości zdrowotnych i leczniczych. Głóg ceniony jest szczególnie w profilaktyce i leczeniu chorób układu sercowo-naczyniowego. Potrafi skutecznie chronić serce, normować ciśnienie krwi i jest wskazany w stanach rozdrażnienia, nadmiernej pobudliwości czy bezsenności. Głóg wchodzi także w skład mieszanek, mających zastosowanie jako środki uspokajające, działające przeciwko miażdżycy, a także jako środki stosowane przy zaburzeniach w gospodarce lipidowej. Owoce głogu są również składowymi mieszanek witaminowych o działaniu wzmacniającym. Zaś wyciąg z kwiatu głogu jest jednym z głównych składników środków stosowanych przy urazach czy obrzękach zagrażających zakrzepowym zapaleniem żył.