Prezydent Duda nie przyjedzie czyli żenujący finał

No cóż, nawet jeśli to wszystko prawda, to fejsbukowy manifest młodego polityka wzbudził we mnie niesmak i to co najmniej z czterech powodów:

1) chwalenie się „dojściami” do nieznanych publicznie informacji i publikowanie ich przed oficjalnym stanowiskiem Kancelarii Prezydenta RP trudno odebrać inaczej niż jako pychę i fanfaronadę,

2) ujawnienie decyzji Prezydenta zanim zrobiła to jego Kancelaria jest wtrącaniem się w nie swoje kompetencje, gdyż to Prezydent był adresatem zaproszenia i jest jedynym uprawnionym do decydowania o jego losach (czyli także o informowaniu na ten temat),

3) tym samym pan radny wchodzi w rolę polującego na przecieki dziennikarza, a tymczasem, jako quasi-urzędnik państwowy, powinien raczej chronić Urząd przed wyciekami nieoficjalnych informacji,

4) wykorzystanie sprawy zaproszenia, którą sam zainicjował, do rozpoczynania kampanii wyborczej jest po prostu nieeleganckie i tyle (interpretuję to tak: gdyby Prezydent Duda przyjechał to byłby to sukces Wosia, ale skoro się nie udało, to przynajmniej jest okazja, żeby dowalić Lenkowi).

Na koniec odwołam się do jeszcze jednego słynnego cytatu, tym razem z roku, kiedy radny Woś miał już skończone 12 lat. Kiedy rząd Leszka Millera zaoferował Amerykanom udział polskich żołnierzy w wojnie w Iraku, francuski prezydent Jacques Chirac powiedział o Polakach: „Stracili dobrą okazję, aby siedzieć cicho”. Było to wtedy bardzo oburzające, a wręcz upokarzające dla nas stwierdzenie i na pewno sympatii do Francuzów w Polsce nie wzmocniło. Ale może politycy, już bez tego historycznego kontekstu, powinni je sobie na stałe zawiesić nad biurkami albo i na swoich profilach fejsbukowych...