Mariusz Marchwiak: Racibórz - miasto ekologiczne?

Wiele gmin chwali się certyfikatami, licznymi działaniami proekologicznymi, organizacją imprez ekologicznych, itp. Czy takie działania w jakikolwiek sposób wpływają na realizację wspomnianego pakietu 3x20? Śmiem twierdzić, że nie. Czy zbiórka baterii (za nią PK otrzymało nagrodę na targach - swoją drogą, ciekawe ile lat były magazynowane...), festiwal ekologiczny (Raciborski Festiwal Ekologiczny) czy w końcu najbardziej ekologiczna szkoła w Polsce (SP nr 3 w Raciborzu) zapewnią raciborzanom czyste powietrze, pozwolą zaoszczędzić energię elektryczną czy ciepło i zmniejszą zawartość CO2 w atmosferze? Owszem, takie działania też są potrzebne, pytanie tylko, kiedy zaczniemy działać a przestaniemy jedynie edukować i bawić się w ekologię. Pewnie zaraz odezwą się głosy, że przecież realizujemy programy termomodernizacji, redukcji niskiej emisji i wiele innych. Oczywiście, jak wszystkie gminy korzystające ze środków i programów WFOŚiGW. Jednak od gminy posiadającej certyfikat 14 001 wymagam czegoś więcej.

Gmina ekologiczna powinna posiadać nowoczesny system gospodarki odpadami, czyli nowoczesne składowisko odpadów, na które trafi nie więcej niż 10% odpadów, zakład biologicznej przeróbki odpadów przetwarzający odpady biodegradowalne - około 10-15%, zakład termicznego przekształcania odpadów komunalnych przetwarzający odpady w energię elektryczną i ciepło, przetwarzający do 30 % odpadów (w wypadku Raciborza taki zakład ma uzasadnienie jako inwestycja regionalna a nawet transgraniczna). Reszta odpadów poprzez nowoczesny system zbiórki selektywnej - centra recyklingu, powinna wracać do ponownego przetworzenia, inaczej mówiąc podlegać recyklingowi. Kolejny istotny element to plan zaopatrzenia w energię elektryczną, ciepło i gaz. Taki plan powinien nam odpowiedzieć na pytanie, z jakich źródeł energii i ciepła korzystają mieszkańcy naszej gminy, aby na tej podstawie móc realizować działania zmniejszające niską emisję, popularyzujące  korzystanie np. z biomasy zamiast węgla, pobudzające lokalnych dostawców ciepła (czytaj: PEC) do inwestowania w nowoczesne technologie w celu obniżenia emisji gazów cieplarnianych i pyłów oraz stosowania paliw ekologicznych (biomasa, biogaz, gaz). Taki projekt powinien zawierać również konkretny plan działań związanych z poprawą efektywności energetycznej (zmniejszeniem zużycia energii elektrycznej, ciepła oraz paliw), np. poprzez kompleksową modernizację miejskiego oświetlenia, zakup nowoczesnego taboru dla komunikacji miejskiej (autobusy napędzane CNG lub wodorem), niekoniecznie najtańszego, oraz wiele innych działań mających wpływ na komfort życia mieszkańców tworzących wspólnotę samorządową.

Gmina ekologiczna powinna mieć wizję i stawiać sobie konkretne cele, które przyniosą wymierny efekt ekologiczny. Osiąganie takich celów nie jest łatwe ani tanie, jednak pamiętajmy, że po nas dorastają kolejne pokolenia, które chcą funkcjonować w ekologicznym środowisku. Edukacja ekologiczna - tak, zabawa w ekologię - tak, ale przede wszystkim - działanie.

Targi POLEKO pokazały jak wiele jest możliwości na realizację polityki ekologicznej w gminie. Ze swej strony podczas tych czterech dni w Poznaniu uczestniczyłem w wielu seminariach, rozmawiałem z wieloma fachowcami, miałem okazję zapoznać się z wieloma nowoczesnymi technologiami w zakresie ochrony środowiska. Poczynione obserwacje uprawniają mnie do postawienia tezy, iż przed gminą Racibórz jeszcze wiele wyzwań związanych z ekologią - niestety tych trudniejszych niż edukacja ekologiczna.

P.S. Mam nadzieję, że Gmina Racibórz w niedalekiej przyszłości otrzyma nagrodę na targach POLEKO za innowacyjne rozwiązania w zakresie ochrony środowiska, a nie wyłącznie za działania okołoekologiczne.

Mariusz Marchwiak
RSS Nasze Miasto