Kopalnia "Rymer" w Rybniku na archiwalnych zdjęciach [BARBÓRKA]

Kopalnia "Rymer" (a właściwie "Johann Jacob") powstała w 1896 roku, gdy pola górnie Johanna Jacob oraz Römer odłączono od kopalni "Emma". Dzięki dużym zasobom węgla, kopalnia szybko się rozwijała. Wkrótce doprowadzono do niej bocznicę kolejową i przystąpiono do budowy kolejnych obiektów kopalnianych. Po podziale Górnego Śląska kopalnia znalazła się w Polsce. 1 września 1936 roku nadano jej nazwę "Rymer" na cześć pierwszego wojewody śląskiego.

W czasie II wojny światowej Niemcy zajęli kopalnię. Przemianowano ją wówczas na "Römer Grube". Wielu górników wcielono do Wehrmachtu, dlatego też na miejscu posiłkowano się pracą jeńców.

Po wojnie kopalnia znowu znalazła się w Polsce. Wtedy też przywrócono nazwę "Rymer". Wraz z inwestycjami stopniowo wzrastało wydobycie z 582 tys. ton w 1946 roku do ponad 1 mln ton w 1949 roku i rekordowego roku 1973 - 1,364 mln ton.

Kryzys lat 90-tych XX wieku przyniósł załamanie popytu na węgiel. Nadprodukcja przełożyła się na znaczny spadek cen tego surowca. Proces likwidacji kopalni rozpoczął się w 1994 roku. 1 lipca 1995 roku kopalnię "Rymer" połączono z kopalnią "Chwałowice". Trwała sprzedaż tej części majątku kopalni, która nie miał związku z produkcją.

W październiku 1999 roku zakończono wydobycie w "Ruchu Rymer" i przystąpiono do likwidacji obiektów ciągu technologicznego i wyrobisk. 30 grudnia 2010 roku zlikwidowano ostatni obiekt górniczy "Ruchu Rymer" - szyb wentylacyjny "Marcin" w Radziejowie.

(na podst. Zarys dziejów kopalni "Rymer" autorstwa Bernarda Walli i Andrzeja Adamczyka).