Prace Henryka Michalika wystawione w żorskim muzeum [ZDJĘCIA Z WERNISAŻU]

Prace Henryka Michalika wystawione w żorskim muzeum [ZDJĘCIA Z WERNISAŻU]

To kolejna wystawa czasowa w żorskim muzeum, która już na wstępie cieszy się ogromnym zainteresowaniem. Podczas wernisażu o sylwetce i twórczości Henryka Michalika opowiedziała kurator wystawy Anna Flaga, a także prowadząca na co dzień "Galerię u Michalika" w Rogoźnej żona artysty - Maria Michalik. W formie wywiadu, z możliwością zadawania pytań przez gości, pani Maria opowiedziała o tym, jak tworzył jej ś.p. mąż Henryk i gdzie znaleźć można obecnie jego prace. 

- Był znakomitym rzeźbiarzem i malarzem, znajdując w sztuce wytchnienie i pełnię.Na wystawie prezentujemy prace Henryka Michalika z różnych dziedzin sztuk plastycznych, od rysunku, grafiki warsztatowej i projektowej, po malarstwo i rzeźbę, którą to mistrz najbardziej sobie upodobał. W rzeźbach stosuje różnorodny surowiec: z początku jest to węgiel kamienny – antracyt, grafit, potem drewno i kamień – piaskowiec, marmur. W malarstwie poszukiwał formy w naturze, malując w technice olejnej na płótnie i desce, w grafice posługiwał się najczęściej techniką drzeworytu i linorytu oraz monotypii. Wystawa jest retrospekcją prac artysty z różnych okresów twórczości - informują organizatorzy wystawy czasowej w Muzeum Miejskim w Żorach. 

Pierwsze szlify w Rydułtowach

Pierwsze umiejętności zdobył w Ognisku Plastycznym w Rydułtowach, będąc pracownikiem kopalni węgla kamiennego. Już w szkole podstawowej wykazywał zainteresowanie i duże zdolności rysunkowe i malarskie. W ognisku był pod opieką artystów plastyków, ucząc się rzeźby: u prof. Ludwika Konarzewskiego juniora, malarstwa u jego żony Joanny, a zajęcia z grafiki pobierał u Alojzego Śliwki. Szkołę ukończył w 1972 roku. W trakcie szkoły brał udział w konkursach ludowych i amatorskich, gdzie zdobywał pierwsze nagrody.

Na początku tematyka rzeźb Michalika w węglu i drewnie przeważnie obraca się głównie wokół życia codziennego i pracy górników, życia wsi śląskiej, starych zwyczajów i legend. Potem artysta wybiega dalej, sięga do portretu, motywów symbolicznych I religijnych. W swojej twórczości eksploruje temat aktu kobiecego i  poszukuje formy w kompozycjach abstrakcyjnych. Motywy do swoich rzeźb i obrazów czerpie z życia codziennego i przyrody. Uwiecznia łąki, pola, kwiaty, stare chałupy i rodzinne miasto Żory. Wykonuje liczne portrety osób mu szczególnie bliskich, najczęściej techniką pasteli, które w formie i klimacie wykazują podobieństwo do pasteli Stanisława Wyspiańskiego. Był także świetnym rysownikiem i grafikiem.

Tworzył z tego, co pod ręką

Ciekawym wątkiem w twórczości są rzeźby ze szkła, które nadtapiał i formował przy kominku, nadając im zróżnicowane abstrakcyjne formy. W końcowym efekcie tracą one swoją szklistość i przezroczystość, po przetworzeniu zmieniając swoją materię na matową jakby wykonaną na przykład z gipsu. Michalik wykorzystywał w swojej pracy tworzywa dostępne wokół.

W Żorach znany jest jako twórca statuetki Phoenix Sariensis – prestiżowej nagrody prezydenta Żor za wybitne zasługi dla miasta, jak pisze Gabriela Steuer w wywiadzie z żoną artysty: przez to do dzisiejszego dnia jest „żyjącym dziełem".

Prace Henryka Michalika znaleźć można w wielu muzeach w Polsce i na świecie, m.in. w muzeum w Wodzisławiu Śląskim i Rybniku.