Twarze jastrzębskich artystów – Rzeźba

Przypominamy, że do końca września m.in. na kanale YouTube MOK Jastrzębie-Zdrój będą pojawiały się filmy skupione wokół czterech tematów – lokalna historia, lokalne zwyczaje i obyczaje doroczne, lokalni artyści i ich twórczość, nasze wystawy.

Serdecznie zapraszamy do oglądania i choć wirtualnego uczestnictwa w kulturze!

Twarze jastrzębskich artystów – Rzeźba

Film prezentuje sylwetki dwóch artystów związanych z Jastrzębiem-Zdrojem.

Jerzy Soremski w 1977 roku przeniósł się do Jastrzębia-Zdroju, gdzie znalazł zatrudnienie w kopalni „Jastrzębie”. Pracował tam aż do przejścia na emeryturę. Od dziecka przejawiał zdolności manualne. Interesował się głownie rzeźbą – sam zaczął rzeźbić pod koniec lat 70.

Pierwsze prace powstawały w graficie i były to głównie figury św. Barbary, górników oraz inne drobne przedmioty wykonane na zlecenie dyrekcji kopalni. Specjalnością artysty są dzieła o tematyce sakralnej, rzeźby figuralne oraz przedmioty użytkowe np. zestawy ogrodowe czy zabawki.

Chociaż najbardziej cenionym przez twórcę materiałem jest drewno to czasami rzeźbi także w kamieniu. W 2008 roku za swoją kamienną pracę został wyróżniony w konkursie „Współczesna Karpacka Rzeźba Ludowa w Kamieniu” zorganizowana przez Muzeum Okręgowe w Nowym Sączu i Regionalny Ośrodek Kultury w Bielsku-Białej. W 1999 roku artysta został przyjęty do Stowarzyszenia Twórców Ludowych.

Marek Mocko - od urodzenia mieszka w Jastrzębiu-Zdroju. W Żorach ukończył szkołę zawodową o profilu budowlanym. Przez krótki czas pracował na budowie kopalni „Suszec” na Morcinku oraz w Straży Pożarnej – odbywając tam zastępczą służbę wojskową. Następnie (aż do przejścia na emeryturę) zatrudniony był na KWK „Jastrzębie”.

Od wielu lat jego pasją jest rzeźbiarstwo. Chociaż najchętniej rzeźbi wojowników, wikingów, rycerzy, Indian czy postaci znane z trylogii Tollkiena jak np. krasnoludy, to w jego twórczości pojawiają się także inne prace – płaskorzeźby (w ty zegary) z motywami roślinnymi, kobiety, zwierzęta czy świątki. Cechą charakterystyczną rzeźb Marka Mocko jest ich wykończenie – całkowicie pozbawione śladów dłuta. Prace są kilkukrotnie szlifowane papierem ściernym o różnej ziarnistości. W zależności od potrzeb pokrywane są bejcą lub woskiem pszczelim, który wymieszany z terpentyną nakłada się na gorąco na figurę. Wosk nabłyszcza rzeźbę, powoduje że jest delikatna w dotyku, przy okazji stanowi także środek konserwujący. Chociaż artysta preferuje małe prace to w swojej twórczości zetknął się także z dużą rzeźbą plenerową.

Zapraszamy do obejrzenia filmu: