Strzały czy cisza? Sylwestrowy dylemat [FELIETON]

Strzały czy cisza? Sylwestrowy dylemat [FELIETON]

Co roku słyszymy te same historie: przerażone zwierzęta uciekające w panice, psy i koty chowające się w domowych kątach, dzikie zwierzęta ginące w wyniku stresu. Wiele osób także cierpi – szczególnie dzieci, osoby starsze, a także osoby z zaburzeniami nerwowymi czy PTSD, dla których sylwestrowa kanonada to nie zabawa, ale koszmar.

Nie można też pominąć kwestii bezpieczeństwa. Wypadki z udziałem fajerwerków są niestety stałym elementem noworocznych statystyk. Poparzenia, urwane palce, a czasem poważniejsze tragedie – wszystko to za cenę kilkuminutowego widowiska. Do tego dochodzi problem środowiskowy: tony śmieci po petardach i toksyczne związki unoszące się w powietrzu, które jeszcze przez kilka dni po zabawie zanieczyszczają atmosferę.

To wszystko prawda. Po drugiej stronie stoi jednak ludzka wolność i wieloletnia tradycja.

I cała ta dyskusja może miałaby sens, gdyby była wspólnym poszukiwaniem rozwiązania i kompromisu. Niestety często ogranicza się ona do epitetów dawno przekraczających granicę logiki i dobrego smaku. Stałym ich elementem są również próby rozwiązania problemu poprzez narzucenie swojej wizji drugiej stronie.

Nie widzę w tej chwili szansy rozwiązania tego dylematu tak, aby obie strony były zadowolone. Mówi się, że kompromis jest dobry wtedy, gdy obie strony nie są do końca usatysfakcjonowane.

Tzw. ciche fajerwerki, pokazy laserowe, czy nawet takie z użyciem dronów, to kilka pomysłów na zagospodarowanie w inny sposób tego dnia.

Ważne jest to, aby próby przekonania drugiej strony sylwestrowej barykady, odbywały się z poszanowaniem ludzkiej wolności, wrażliwości i godności. Aby były działaniami skupiającymi się na pozytywnej prezentacji własnego zdania, a nie tylko atakowaniu odmiennego.

Edukacja, uwrażliwianie, praca u podstaw to zdecydowanie lepsze środki, niż moralny szantaż, nie mówiąc już o przymusie prawnym.

Tomasz Maron