Racibórz ma twarz starego człowieka
Alkoholizm, starzejący się mieszkańcy i nieustanna emigracja młodych z miasta to trzy „topowe” bolączki stolicy powiatu. Tak wynika z badań ankietowych, najnowszych, jakie sporządzili pracownicy Ośrodka Pomocy Społecznej. Sprawdzili co się poprawiło, a co pogorszyło w opinii mieszkańców Raciborza i zapytali co robić, by było lepiej w mieście.
To najnowsza fachowa diagnoza jaka powstała w mieście. Jest autorstwa pracowników Ośrodka Pomocy Społecznej. Wynika z niej, że w Raciborzu nie ma już biedy i bezrobocia, ale miasto boryka się z alkoholizmem mieszkańców i narastającymi problemami najstarszych mieszkańców.
Zespół badawczy z OPS zwrócił się z ankietą do: przedstawicieli instytucji, organizacji i innych podmiotów. Wypełniali ją także seniorzy – podopieczni ośrodka. W ten sposób zaktualizowano treści Strategii Rozwiązywania Problemów Społecznych na lata 2007 – 2022. Porównano obecną sytuację miasta i jego mieszkańców do stanu, który był wykazany na dzień sporządzania owej strategii.
Na czoło spraw spędzających sen z oczu wszystkim, którzy myślą o przyszłości miasta wysuwa się duża liczebność seniorów – to niemal 11 tys. osób na liczący już mniej niż 50 tys. mieszkańców ośrodek. – Ta grupa rośnie – czytamy w raporcie OPS. Co prawda pęcznieją też statystyki narodzin w raciborskim szpitalu (średnio ponad 50 w ciągu miesiąca), ale nie są to wyłącznie nowi raciborzanie, bo na Gamowską przybywają mamy z całego powiatu, a także z sąsiednich ziem: wodzisławskiej i głubczyckiej.
Zauważalne jest, że żadna z ankietowanych osób nie wskazała już problemu biedy w mieście. W poprzednim badaniu na ten problem uwagę zwróciło 30% pytanych.
(oprac. m)
Najistotniejsze problemy społeczne
- trudna sytuacja osób starszych – w 2007 roku było 34% wskazań/aktualnie jest to 80%
- alkoholizm 54/57
- trudna sytuacja niepełnosprawnych 22/57
- emigracja młodych osób 56/53
- niedobór instytucji, organizacji społecznych działających na rzecz mieszkańców 56/53
- ograniczony dostęp do przedszkoli/żłobków 4/37
- rodziny niepełne 22/30
- przemoc w rodzinach 20/23
- niewydolność opiekuńczo-wychowawcza rodzin 30/20
- brak poczucia bezpieczeństwa 4/13
Wszystkie wskazania w procentach
Zmiany na lepsze
Badana grupa wskazała obszary życia, które w latach 2016 – 2018 uległy poprawie w mieście. Wśród najczęstszych wskazywano:
- 1. wprowadzenie budżetu obywatelskiego,
- 2. zmniejszenie bezrobocia,
- 3. poprawa jakości obsługi w urzędach,
- 4. zmniejszenie ubóstwa,
- 5. poprawa w zakresie rozwoju infrastruktury handlowej,
- 6. poprawa w zakresie dostępności do mieszkań,
- 7. podejmowanie działań na rzecz rozbudowy ścieżek
- rowerowych,
- 8. podejmowanie inicjatyw na rzecz poprawy ochrony
- środowiska,
- 9. poprawa jakości zieleni miejskiej,
- 10. poprawa wizerunku miasta.
Zmiany na gorsze
Badana grupa została poproszona o wskazanie obszarów życia, które w ich opinii na przestrzeni lat 2016 – 2018 uległy pogorszeniu, najczęściej wskazywano na:
- 1. niedostosowanie komunikacji miejskiej i połączeń do potrzeb mieszkańców,
- 2. zbyt mała liczba parkingów,
- 3. duże natężenie ruchu,
- 4. brak lokali socjalnych dla rodzin wielodzietnych i osób samotnych,
- 5. pogorszenie warunków dostępności do lekarzy w ramach NFZ,
- 6. wzrost zanieczyszczenia środowiska.
Problemy w poszczególnych sferach życia miasta
- 1. Ochrona zdrowia: Ograniczona dostępność do ośrodków rehabilitacji, wysokie koszty rehabilitacji, długie kolejki do lekarzy specjalistów, brak lekarzy świadczących usługi z NFZ, ograniczony dostęp do terapii psychologicznej dla dzieci i młodzieży, niewystarczająca pomoc dla osób z zaburzeniami psychicznymi.
- 2. Problemy osób starszych: brak domów spokojnej starości, brak DDPS, brak miejsc spotkań dla osób starszych i samotnych, eurosieroctwo osób starszych.
- 3. Problemy niepełnosprawnych: bariery architektoniczne, niewystarczająca opieka medyczna, brak zakładu aktywności zawodowej dla osób niepełnosprawnych, brak asystentów osób niepełnosprawnych, niewystarczająca opieka/pomoc dla osób niepełnosprawnych.
- 4. Problemy mieszkaniowe: brak mieszkań komunalnych i socjalnych, brak mieszkań chronionych, niedobór zasobów mieszkaniowych, brak programu mieszkaniowego dla ludzi młodych, wysokie czynsze za mieszkania.
- 5. Problemy finansowo-gospodarcze: niskie zarobki, dysproporcje społeczne, bezrobocie.
- 6. Problemy infrastrukturalne: zła organizacja komunikacji miejskiej, bariery architektoniczne, korki – złe rozwiązania komunikacyjne, konieczność budowy nowych dróg dojazdowych do miasta.
- 7. Problemy demograficzne: emigracja młodych ludzi, starzenie się społeczeństwa.
- 8. Uzależnienia: alkoholizm, potrzeba stworzenia terapii dla kobiet i dzieci, brak możliwości podjęcia terapii w związku z uzależnieniami.
- 9. Opieka, oświata i wychowanie: niewystarczająca liczba miejsc w publicznym żłobku, rozpad rodzin, niewystarczające wsparcie wychowawcze, niewydolność opiekuńczo-wychowawcza rodzin, brak wystarczającej pomocy dla rodzin, niski poziom szkolnictwa, przemoc w rodzinach.
- 10. Dostęp do kultury: brak wystarczającej liczby wydarzeń o charakterze kulturalno-rozrywkowym, rekreacyjnym, wysokie koszty uczestnictwa w wydarzeniach kulturalnych.
- 11. Problemy społeczne: bezdomność, niewłaściwe podejście i traktowanie zwierząt, smog.
Czego oczekują raciborzanie?
Aby warunki życia mieszkańców uległy poprawie, wśród najczęściej wskazywanych działań wymieniano: zwiększenie działań ze strony Miasta Racibórz na rzecz mieszkańców
- rozbudowa monitoringu miejskiego,
- pomoc dla osób niepełnosprawnych i starszych
- zwiększenie liczby miejsc w żłobkach
- zapobieganie emigracji
- likwidacja barier architektonicznych
- budowa mieszkań socjalnych i wspomaganych
- walka ze smogiem
- poprawa infrastruktury komunikacyjnej, drogowej, rekreacyjnej (budowa ścieżek rowerowych)
- podniesienie wynagrodzeń
- organizowanie form wsparcia psychologicznego (terapii) dla dzieci i młodzieży, budowa obwodnicy Raciborza
komentarz
Halina Sacha: praca społeczna traci sens
Dzięki takim programom rządowym jak 300+/500+ spadła liczba podopiecznych OPS. Praca społeczna straciła sens. Ludzie otrzymują jeszcze dotację mieszkaniową, dodatek energetyczny, zasiłki celowe i nie są zainteresowani podejmowaniem pracy. Aktualnie praca socjalna ma największy sens w stosunku do osób z problemami natury psychicznej. Co zauważalne, to usługi opiekuńcze nie są w sferze zainteresowań ludzi młodych. To praca niespecjalnie wdzięczna i niespecjalnie dochodowa. Martwimy się co będzie jak kadra się wykruszy, bo młodzi ludzie nie żyją w świecie starości, gdzie trzeba zmienić pampers, umyć dziadka. Panuje kult młodości.
Wypowiedź z posiedzenia komisji oświaty Rady Miasta Racibórz