Maestro nie żyje. Odszedł Piotr Libera. Pogrzeb 11 października

Piotr Libera był nauczycielem, muzykiem i dyrygentem. Długie lata prezesował Zarządowi Okręgu Raciborskiego Śląskiego Związku Chórów i Orkiestr. Dla wielu znany był jako „Maestro”.

- Praca Pana Piotra w szkolnictwie podstawowym, to nieprzerwane pasmo organizowania chórów i zespołów instrumentalnych, które na przestrzeni minionych lat, w różnych przeglądach i konkursach zajmowały czołowe miejsca na szczeblu powiatu raciborskiego i województwa - uzasadniano w 2018 roku gdy P. Libera otrzymał prezydencką nagrodę z okazji Święta Animatora Kultury.

Jako nauczyciel wychowania muzycznego w Studium Nauczycielskim oraz I Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Kasprowicza, podjął się prowadzenia Chóru mieszanego "Strzecha", wprowadzając chór na nowy tor artystyczny. Z Chórem "Strzecha", rekrutującym się spośród uczniów I LO, Pan Piotr Libera zapisał piękną kartę w księdze raciborskiej kultury. Ogromna ilość koncertów, występów w kraju i poza jego granicami, wspaniałe widowiska - "Wesele raciborskie" i "Marzanna", niezliczone sukcesy w festiwalach i przeglądach, nagrania radiowe i telewizyjne w Opolu i Katowicach. Niestrudzenie był organizatorem festiwali muzycznych m.in. pieśni do słów Josepha von Eichendorffa oraz utworów Stanisława Moniuszki, Trojoka Śląskiego.

W uznaniu zasług na polu krzewienia kultury muzycznej oraz pracy nauczycielskiej Pan Piotr Libera otrzymał szereg odznaczeń i wyróżnień. Podczas obchodów 800 –lecia nadania praw miejskich Raciborzowi został uhonorowany medalem „Zasłużony dla Miasta Raciborza”.

W marcu 2019 roku RCK zorganizował benefis Piotra Libery, już bez udziału jego bohatera, który z uwagi na stan zdrowia nie mógł w nim uczestniczyć.

Pamiątka od przyjaciół zmarłego

Piotr Libera urodził się 17 lipca 1938 r. w Raciborzu. Ukończył Państwowe Liceum Pedagogiczne, Studium Nauczycielskie w Raciborzu oraz Wyższą Szkołę Muzyczną we Wrocławiu uzyskując tytuł magistra sztuki. Już jako licealista podjął pracę instruktora w ówczesnym Domu Kultury Dzieci i Młodzieży w Raciborzu (1955 r.), a w 1961 r. otrzymał mianowanie na nauczyciela szkoły podstawowej. Początkowo pracował w Kuźni Raciborskiej, później w raciborskich szkołach podstawowych nr 4, 7 i 9. Był wieloletnim pracownikiem Studium Nauczycielskiego oraz I LO w Raciborzu. Pracując w szkolnictwie jednocześnie prowadził i organizował różne zespoły muzyczne, m.in. w fabrykach "Rafamet", "Rafako" oraz "ZEW", przy Spółdzielni Inwalidów "Raciborzanka" oraz "Strzesze". Za swoją działalność na niwie kultury był wielokrotnie nagradzany, m.in. nagrodą Ministra Oświaty i Wychowania, Złotym Krzyżem Zasługi, czy tytułem "Zasłużony dla Raciborza".