Z szacunkiem przez świat... Dawid Wacławczyk podpisał list otwarty do Wojciecha Cejrowskiego

Podróżnicy wysłali list do Wojciecha Cejrowskiego, licząc na refleksję i odpowiedź. Z braku jednego i drugiego, zdecydowali się upublicznić treść korespondencji, apelując o jej popularyzację. Do tej pory list otwarty do Wojciecha Cejrowskiego podpisało już 249 podróżników. Wśród nich jest raciborzanin Dawid Wacławczyk - organizator Festiwalu Podróżniczego "Wiatraki", właściciel biura podróży oraz radny powiatowy.

- Uwielbiam książki Pana Wojtka, tak jak i jego show kabaretowy, który w tle ma podróże. Miło wspominam jego występ na Wiatrakach. Nie przeszkadza mi jego narcyzm, bo to element bycia tzw. osobowością telewizyjną. Natomiast nie mogę pogodzić się z tym, że coraz częściej pokazuje mieszkańców odwiedzanych miejsc w sposób arogancki, tak jakby byli małpami w zoo. Wyśmiewa się, nie docierając do sedna, nie pokazuje Świata takim jaki on jest, a takim jaki pasuje do jego show. To nie fair. Niestety, taki sposób narracji zauważam nie tylko u niego. Podpisałem ten list nie w formie ataku na osobę WC, ale w formę apelu do całego naszego środowiska: nie chodźmy na skróty. Zawsze idźmy #zSzacunkiemPrzezSwiat - napisał na Facebooku Dawid Wacławczyk.

Poniżej publikujemy treść listu otwartego do Wojciecha Cejrowskiego. Czy zgadzacie się z zarzutami, jakie środowisko podróżnicze kieruje pod jego adresem?

Szanowny Panie Wojciechu!

Jesteśmy gronem Pana kolegów i koleżanek po fachu. Podróżujemy, publikujemy w gazetach i magazynach, prowadzimy programy w radiu czy telewizji, piszemy blogi, organizujemy spotkania podróżnicze, bierzemy udział w festiwalach i targach. Tak jak Pan. Niektórzy podróżują dużo więcej niż Pan, niektórzy trochę mniej, ale to nie ma znaczenia. A piszemy do Pana w sprawie, która według nas, ponad 160 polskich podróżników, ma znaczenie.

Chodzi nam o SZACUNEK.

Kiedy wybieramy się w podróż, żeby poznawać inne miejsca, ludzi i kultury – ot, po prostu jako podróżnicy – zabieramy ze sobą nie tylko ciekawość, ale też empatię i właśnie szacunek. Nie czujemy się lepszymi, bo jesteśmy z Europy. Nie mówimy, że nie kolegujemy się z innowiercami, bo to niebezpieczne. Nie wspieramy podziałów i dyktatur. Szczerze i z serca – chcemy zrozumieć drugiego człowieka. Otwieramy się na świat i ludzi.

Pan mówi: "mnie nie obchodzi, co oni czują".

Kiedy wybieramy się w podróż – jako dziennikarze czy blogerzy, czytani przez tysiące Polaków – zabieramy ze sobą jeszcze coś: odpowiedzialność. Nie wszyscy Polacy są w stanie wyjeżdżać za granicę, a już na pewno niewielu jest w stanie wyjeżdżać bardzo daleko i na dłużej. To my, poniekąd, pokazujemy im świat.

Zdajemy sobie sprawę z wagi tego zadania: mamy wpływ na poglądy ludzi, którzy nas czytają i słuchają. To też od nas zależy, co będą nasi czytelnicy i słuchacze, myśleć: o danym kraju, regionie, religii czy grupie ludzi. Nie możemy sobie pozwolić na przedstawianie uproszczonego wizerunku. Nie możemy zakłamywać rzeczywistości. Panu się to zdarza.

Kiedy wracamy z podróży – jako prelegenci i autorzy – poza szacunkiem i odpowiedzialnością za słowa, staramy się mieć ze sobą pewną... pokorę. Bo jeżeli mówimy, że opowiadamy o świecie, to bohaterami naszych opowieści powinny być miejsca i ludzie, a nie my sami. Nasze wystąpienia mogą bawić, dlaczego nie. Ale przede wszystkim: nasze wystąpienia mają rzetelnie informować, a nie utrwalać stereotypy. Otwierać i łączyć, a nie zamykać i dzielić. To trudne zadanie.

Jednak dla nas, bardzo ważne. Utrwalanie stereotypów, europocentryzm i ksenofobia prowadzą do niewiedzy. Do strachu, lekceważenia i nienawiści. Nie chcemy się na to godzić.

Na tyle, że zdecydowaliśmy się działać i wspólnymi siłami przekonać jak największą liczbę osób: przedstawicieli mediów, instytucji kultury, organizatorów festiwali i targów oraz ich publiczność do tego, by i dla nich szacunek stał się podstawową wartością podróży i opowieści o podróżach. By brak szacunku bojkotowali.

Tak, jest Pan powodem naszej inicjatywy. Ale chcemy grać fair i dlatego zanim podejmiemy działania, piszemy do Pana, jako pierwszego.

Mamy prośbę, tak po koleżeńsku. Chcemy zaprosić Pana do refleksji nad tonem Pana wystąpień i wzięcia większej odpowiedzialności za to, jak Pan podróżuje i jak o swoich podróżach opowiada.

Wszyscy możemy na tym zyskać. Niech Pan zauważy – przecież ten szacunek, o którym piszemy, tylko poszerzyłby grono Pana publiczności o osoby, którym, jak nam, bardzo go w Pana wypowiedziach brakuje.

Szczerze liczymy na pozytywną Pana reakcję na naszą prośbę, na odpowiedź czekamy do 10 września.

Życzymy wielu podróży #zSzacunkiemPrzezSwiat

fot. arch. Nowiny.pl, Przemysław Jahr / Wikimedia Commons - Praca własna