Dzisiaj Św. Marcelego - patrona Raciborza

W Raciborzu znajdowała się kaplica pod jego wezwaniem w kościele Wniebowzięcia NMP. Właśnie w dzień św. Marcelego - 16 stycznia 1241 r. - Tatarzy oblegali miasto. Nagle na niebie, w obłokach pojawił się Święty w tak groźnej postawie, że Tatarzy przelękli się tak bardzo, że uciekli w popłochu. Odtąd, aż do roku 1871 r. dzień 16 stycznia miasto obchodziło jako święto z uroczystą procesją. Na raciborskim rynku stoi barokowa kolumna maryjna z figurą św. Marcelego na cokole.

Święty papież i męczennik (zm. w 309 r.), był znany również pod imieniem: Marcellus. Następca papieża św. Marcelina, został wybrany w 308 roku. Był trzydziestym papieżem (wg listy kard. Mercati z 1942).

Rodem Rzymianin. Jego pontyfikat trwał niecały rok - od 27 maja 308 roku do 16 stycznia 309. Według "Liber Pontificalis" św. Ireneusza z Lyonu Marceli I objął rządy po długim wakansie, spowodowanym prześladowaniami, jakie za cesarza Dioklecjana przeprowadzał na terenie Rzymu jego współrządca Maksymian i trzydziestym pierwszym papieżem. Św. Marceli I zreorganizował rozbitą administrację kościelną w Rzymie i roztoczył opiekę nad cmentarzami kościelnymi oraz zarządził, aby każdy cmentarz był oddany pod opiekę kleru najbliższego kościoła parafialnego (titulus).

Spokój w prześladowaniach spowodowany zmianą rządzących nie trwał długo. Jedną z pierwszych ofiar nowej fali prześladowań za Maksencjusza był papież. Kościół został wyjęty spod prawa, a św. Marcelego pod zarzutem organizowania Kościoła i upartego trwania przy Chrystusie skazano na banicję. Umarł 16 stycznia 309r. z powodu strasznych warunków w jakich przyszło mu żyć na wygnaniu, dlatego przyznano mu tytuł męczennika.

Po śmierci jego ciało sprowadzono z powrotem do Rzymu i pochowano obok papieża Marcellinusa na cmentarzu Pryscylii. Donatyści próbowali zszargać pamięć obu papieży, twierdząc że wydali prześladowcom święte księgi, ale zachowane przekazy temu przeczą.

Papież św. Damazy I kazał umieścić na grobie św. Marcelego napis opiewający jego zasługi, znany był on jeszcze w VII w., ponieważ nagrobek przechowywano w małym kościółku, do którego płynęły rzesze pielgrzymów. Relikwie zostały przeniesione do kościoła św. Marcelego (San Marcello al Corso) i złożone pod ołtarzem, gdzie są przechowywane do dziś. Część relikwii przechowywano w Cluny, Namurs i Mons.

(źródło: martyrologium.blogspot.com)