W Szerokiej stanęła ławeczka Henryka Sławika

Dzięki założonemu przez niego z Józsefem Antallem sierocińcowi dla dzieci żydowskich w Vácu nad Dunajem, na podstawie sfałszowanych dokumentów uratowało się około 5 tysięcy polskich Żydów.

„Ja wierzę, że on był boskim posłańcem. To Niemcy sprawili, że zostałam sama na tym świecie. Jeśli więc dziś żyję i mieszkam w Izraelu i mam tak dużą, własną rodzinę, dzieci, wnuków i prawnuków, w sumie ponad 30 osób, to dlatego, że Sławik mnie uratował” – mówiła Cipora Lewawi z d. Cyla Ehrenkranz – jedna z uratowanych przez Henryka Sławika dziewczynek.

– Ogromnie zależało nam na upamiętnieniu Henryka Sławika. To niesamowita postać, prawdziwy bohater, na skalę międzynarodową. Dzięki niemu udało się uratować mnóstwo ludzi. Sam zapłacił za to najwyższą cenę – został zamordowany przez gestapo. Nawet na torturach nie wydał swoich współpracowników. To niezmiernie wzruszające, że możemy dziś oglądać w Jastrzębiu-Zdroju, jego rodzinnej miejscowości, ten pomnik –  powiedziała prezydent Anna Hetman.

Postać Sławika wykonana została w skali 1:1. Za koncepcję całego pomnika odpowiedzialne było Biuro Projektowe A1. Samą rzeźbę zaprojektowało Studio Rzeźby Jagenemeer, które prowadzą absolwenci toruńskiego ASP: Aneta i Maciej Jagodziński-Jagenmeer. 

– Najpoważniejszym wyzwaniem było to, w jaki sposób przedstawić tak ciekawą postać. Uznaliśmy, że jeśli wyrzeźbimy po prostu pana w garniturze, to nie będzie się on wyróżniał spośród wielu tego typu pomników. A nam chodziło o ujęcie jakiegoś rysu, który mógłby naprowadzić odbiorcę na ślad tego, w jaki sposób działał Henryk Sławik – opowiada Maciej Jagodziński-Jagenmeer.

Pomnik Sławika można w Szerokiej zobaczyć już dziś. Jest tak usytuowany, że bohater spogląda w kierunku domu, w którym się wychowywał. Zanim jednak tak się stało, powstały specjalne formy odlewnicze.

– Pod względem technologicznym to proces wieloetapowy. Najpierw jest, oczywiście, projekt. Przygotowujemy takie poglądowe projekty w skali 1:5. W momencie, gdy mamy już ustaloną koncepcję, przystępujemy do skali 1:1. Wtedy zaczyna się typowa praca rzeźbiarska – przygotowanie konstrukcji, narzucenie gliny, formowanie jej. Po akceptacji zamawiającego, wykonujemy silikonową formę. Później przygotowuje się negatyw gipsowy. Cały proces ponawiamy w odlewni, gdzie tworzymy kolejną formę, do której wlewa się woski. Całość formuje się w masach szamotowych. Wypalamy je w piecach tak, by wosk się wytopił. Dopiero w te przestrzenie można wlać roztopiony brąz – relacjonuje Maciej Jagodziński-Jagenmeer.