Spółdzielnia wzięła pieniądze, a potem chciała go wyrzucić na bruk

Do naszej redakcji zgłosiła się córka pana Stanisława Świderskiego, któremu groziła eksmisja z mieszkania. Powodem podjętej decyzji przez spółdzielnię był brak podpisania umowy wynajmu. – Wyprowadzić się? To gdzie ja pójdę? Na bruk? – pyta ze łzami w oczach pan Stanisław. Pszowianin od 7 miesięcy płaci regularnie czynsz, choć formalnie nie jest właścicielem ani najemcą mieszkania, które zajmuje. Spółdzielnia pieniądze wzięła, ale mimo wszystko od decyzji o eksmisji odstąpić nie chciała.

Nie zgadzają się z decyzją spółdzielni

Elżbieta Nowak oraz Stanisław Świderski żyli w konkubinacie przez 33 lata. Od 1989 r. mieszkali w familoku przy ul. Kościuszki w Pszowie. Pani Elżbieta była najemcą mieszkania, a jej partner był tylko zameldowany. 18 maja 2016 r. kobieta miała podpisać z SM Orłowiec kolejną umowę na wynajem. Niestety kilka dni wcześniej zmarła. Od tamtej pory pan Stanisław otrzymał listownie trzy pisma dotyczące eksmisji. Pierwsza decyzja pojawiła się w czerwcu, a ostatnia dotarła 18 listopada. Nadawcą każdego zawiadomienia była SM Orłowiec, która jest właścicielem mieszkania. Pan Stanisław od każdego otrzymanego listu pisał odwołanie, ponieważ nie zgadza się z decyzją Zarządu. – Byliśmy u prezesa Mariusza Ganity, ale w ogóle nie chciał z nami rozmawiać. W spółdzielni powiedziano nam, że jeżeli tata wpłaci 1000 zł to dostanie umowę wynajmu na pół roku. Wpłaciliśmy tę kwotę, a za dwa dni przyszło pismo, że tata ma się wyprowadzić z mieszkania. Po otrzymaniu pierwszej decyzji poszliśmy ponownie do spółdzielni, ale tam powiedziano nam, że prezes nie zgodził się na takie rozwiązanie sprawy – mówi rozżalona Agnieszka Cymbor, córka pana Stanisława. Jej ojciec dodaje, że poproszono go w spółdzielni o podpisanie deklaracji, że będzie płacił co miesiąc 1000 zł na poczet zadłużenia mieszkania plus czynsz. – To kwota 1500 zł miesięcznie – dodaje.

Wsparcie rodziny

Pan Stanisław nie ma stałych środków do życia, ponieważ nie ma pracy. Posiada orzeczenie, w którym określono, że może wykonywać tylko prace lekkie na siedząco. Aby spłacić dług co jakiś czas wyjeżdża do rodziny. W Łukowie w woj. lubelskim mieszka jego siostra oraz chrześniak. To oni wspierają finansowo pszowianina. – Pomagam chrześniakowi w przedsiębiorstwie, on w zamian płaci moje zadłużenie – dodaje pan Stanisław. Podkreśla również, że chce jak najszybciej spłacić dług, ale w Pszowie nie może znaleźć pracy.

Zadłużenie spłacone

Mieszkanie, w którym jest zameldowany pan Stanisław to stary, piętrowy familok przy ul. Kościuszki w Pszowie. Trzy pokoje z kuchnią. – Rodzice mieli trudną sytuację. Mieszkali jak mieszkali, ale zawsze było czysto – dodaje Agnieszka Cymbor. Mieszkanie nadaje się do generalnego remontu. Miesięczny czynsz wynosi obecnie 360 zł. Kiedy żyła pani Elżbieta nie zawsze był płacony na czas. – Rodzice płacili w kratkę – przyznaje córka pana Stanisława. Z tego powodu mieszkanie zostało zadłużone na kwotę 7000 zł, z odsetkami była to suma 8300 zł. W 2015 r. pani Elżbieta zachorowała. Wykryto u niej raka płuc. – Walczyła z chorobą niecały rok – mówi przygnębiony pszowianin. Od śmierci konkubiny, pan Stanisław spłacił prawie całe zadłużenie i zostały tylko odsetki w kwocie 700 zł.