Jak zmienić Racibórz w miasto sukcesu?

Wraz ze zmniejszaniem się liczby ludności maleją rozmiary tych usług i takie sprzężenie staje się już widoczne. Natomiast w funkcjonowaniu miasta uderza brak wyspecjalizowanych usług rynkowych o większym znaczeniu.

W opracowanej w województwie śląskim strategii rozwoju subregionu zachodniego, Raciborzowi przypisano rolę jednego z rdzeni rozwojowych ze względu na położenie na zachodnim, zielonym jego skraju. Przynależność do tzw. aglomeracji rybnickiej charakteryzującej się zdegradowanym, w znacznym stopniu działalnością przemysłową, środowiskiem naturalnym, z dużą liczbą ludności o wysokich dochodach osiąganych z pracy w górnictwie, narzuca niejako jeden z kierunków rozwoju – usług turystycznych na naszym terenie. Na pewno takiemu kierunkowi sprzyja też istniejący potencjał, wystarczy tylko wymienić: atrakcje przyrodnicze – Arboretum i rezerwat Łężczok, znaczące obiekty architektury z perłą gotyku śląskiego – kaplicą zamkową, muzeum, okoliczne pałace i parki, odrestaurowane kamienice secesyjne i ścieżki rowerowe.

Pełne wykorzystanie tego potencjału, stanowiącego przecież „kapitał miejski” dla rozwoju turystyki miejskiej, leży w interesie władz miejskich. Dodać trzeba, że obserwuje się zacieranie granicy między zachowaniem mieszkańców, a osobami odwiedzającymi miasto. W systemie wartości mieszkańców potrzeby związane z czasem wolnym –  zwiedzaniem, rozrywką, pobytem w placówkach kultury, odwiedzaniem sklepów, pobytem w restauracjach i lokalach rozrywkowych są takie same i tak silne jak u turystów.

Szeroko rozumiana turystyka miejska, łącznie z wypoczynkiem mieszkańców, może być jedną z podstaw rozwoju, źródłem dochodów dla firm i budżetu. Miasto sprzyjające spędzaniu wolnego czasu z dobrą jego obsługą jest w świecie postindustrialnym widziane jako miasto pełne sukcesów.

Adam Hrebeniak - emeryt, ekonomista, członek NaM