Przychodzi radny Wierzbicki do fryzjera...

Szefowa teatralnym gestem otwiera wielki zeszyt A4 pod nosem fyzjerki, która mnie strzygła. Otwiera i oznajmia - Pani Magdo, dziś o 12:30 ma pani męskie strzyżenie. Przyjdzie młody człowiek. Zresztą jego tato powie, o co chodzi, i wskazuje na starszego pana. O, czyli ta pani ma na imię Magda - pomyślałem. ale to co było później lekko przyćmiło tę wiadomość. Starszy pan zabrał głos, raczej, wystrzelił z informacją: Przyjdzie syn, on ma osiemnaście lat, on nie do końca potrafił sprecyzować co chce. Chodzi oto, aby go nie ścinać tak, by była duża różnica między bokiem, a górą. Pani Magda otwiera szerzej oczy. Rozmowy wkoło milkną, a szefowa uznawszy, że wszystko ugadane zamyka zeszyt i stając twarzą do taty-menagera zmusza go do odwrotu. Znikają gdzieś w ludnym zakładzie.

Pani Magda, odwraca się bez słowa na pięcie i beznamiętnie kontynuje strzyżenie mojej czupryny. Przepraszam - zagaduję do mojej fryzjerki - to trochę dziwne, że tato ustawia fryzurę dla prawie dorosłego faceta. Pani Magda życzliwie spogląda w moje oczy w odbiciu lustrzanym. Zbiera myśli? Ja szybciutko staram się lekko wybić panią z zadumy lub przemyśleń słowami, że pani pewnie nie może komentować zachowań klientów.

Nie, to nie to - słyszę - to jest coś nowego, ale bywa ciekawiej. Przychodzą rodzice z dziećmi, przychodzą starsi mężczyźni i przychodzą ich matki. Każdy ma inną wizję fryzury, którą i tak będzie nosił dorosły facet. Ja stoję z nożyczkami.

To jest dopiero ciekawe.

I przypominają mi to sytuacje, gdy na sesji opozycja zgłasza, w blasku reflektorów, zarządowi pewne dodatkowe uwagi, by było piękniej. A to przecież, zarząd będzie "nosił na głowie" to co sobie zaplanował. Natomiast uwagi, by było piękniej można wnieść na komisji poprzedzającej sesję lub telefonicznie - bezpośrednio u autora. Koalicja rządząca przy takiej narracji, działając systematycznie przed sesją, wygląda bardzo niepozornie.

Artur Wierzbicki