Najstarszy syn Wiktora II i jego żony Marii Breunner-Enkevoirth. Z chwilą śmierci ks. Wiktora II. 44-letni Wiktor August Maria, ur. 2 II 1879 r. w Rudach, został 9 VIII 1923 r. III. księciem raciborskim. Po odbyciu studiów prawniczych zdecydował się na karierę urzędniczą i złożył nawet egzaminy na pruskiego referendarza rządowego. Odbyta służba wojskowa przyniosła mu stopień rotmistrza. Wiktor August 19 XI 1910 r. ożenił się w Monachium z ks. Elżbietą, ur. 31 X 1910 r. w Oettingen, córką ks. Franciszka Albrechta zu Oettingen-Oettingen und Oettingen-Spielberg i Zofii ks. von Metternich-Winneburg. Zmiany polityczne, jakie zaszły po I wojnie światowej miały pewien wpływ na sytuację niemieckiej magnaterii. Została przede wszystkim pozbawiona wsparcia domu cesarskiego i wpływów na rządzenie krajem. Książę Wiktor III. August nie zajmował się w ogóle polityką i nie zasiadał w żadnych organach parlamentarnych czy przedstawicielskich, nawet tych o zasięgu lokalnym. Plebiscyt na Górnym Śląsku i przyłączenie znacznych terenów do Rzeczpospolitej nie miał także wpływu na stan posiadania książąt raciborskich. Jeszcze w 1930 r. ordynacja raciborska posiadała na terenie pow. rybnickiego łącznie 2.324 ha. Jedynie siedziba rodowa w Rudach znalazła się w granicach pow. raciborskiego. Z małżeństwa Wiktora III i ks. Elżbiety wywodziło się pięcioro dzieci, wszystkie urodzone w Rudach. Jako 3. urodził się 12 II 1916 r. Wiktor Albrecht Jan Józef Michał Maria - książę następca (Erbprinz). Jako dowódca plutonu czołgów zginął 18 IX 1939 r. pod Modlinem. Ostatnim, piątym dzieckiem ks. Wiktora III i ks. Elżbiety, był Franciszek Albrecht (imiona dziadka po kądzieli) Maksymilian, ur. 23 X 1920 r. Ponieważ nie miał on szans na odziedziczenie czegokolwiek z majątków górnośląskich i westfalskich, na mocy układu adopcyjnego, zawartego 6 VII 1926 r. w Budapeszcie, a potwierdzonego 13 I 1927 r. w Raciborzu, został on adoptowany przez swoją ciotkę - ks. Klementynę von Metternich-Sándor (1870-1963), bezdzietną właścicielkę olbrzymich majętności na Węgrzech i w Austrii, w tym słynnych austriackich winnic „Metternich”. W 1945 r. rodzina książęca opuściła Rudy i udała się do swojej siedzibą westfalskiej w Corvey. Tam ks. Wiktor III. August zmarł 11 XI 1945 r. Jego żona Elżbieta zmarła 2 X 1976 r. w swojej rodowej siedzibie w Oettingen. Ponieważ książę-następca Wiktor zginął bezpotomnie w 1939 r. powstała sprawa sukcesji dóbr górnośląskich i westfalskich. Chociaż ks. Franciszek Albrecht był usynowiony przez swoją ciotkę, na mocy testamentu ojca został jednak IV. księciem raciborskim. Pełna tytulatura księcia, uwzględniająca zarówno człony mian uzyskanych przez jego przodków, obejmuje także nazwisko adopcyjnej matki i brzmi: Franz Albrecht Maximilian Wolfgang Josef Thaddäus Maria Metternich-Sándor IV. Herzog von Ratibor und IV. Fürst von Corvey, Prinz zu Hohenlohe-Schillingsfürst-Breunner-Enkevoirth (Durchlaucht). Ks. Franciszek 2 X 1962 r. zawarł związek małżeński z ks. Izabellą, ur. 19 II 1939 r. córką ks. Franciszka Józefa zu Salm-Reifferscheidt-Krautheim und Dyck oraz Cecylii ks. zu Salm und Salm-Salm, Wild- und Rheingräfin. Z tego małżeństwa wywodzi się pięciu synów, przy czym wszyscy urodzili się w Wiedniu (skąd znacznie bliżej na Górny Śląsk, niż z Westfalii). Książę następca Wiktor, ur. 28 III 1964 r., jest ożeniony z ks. Aleksandrą von Wohlgemuth. Książę Franciszek, który już wielokrotnie odwiedził swoje byłe dobra raciborskie, i 4 IX 1994 r. wspólnie z prezydentem miasta Raciborza, Andrzejem Markowiakiem, odsłonił nowy pomnik Józefa von Eichendorffa, symbolicznie przecinając biało-czerwoną wstęgę. 

Paweł Newerla