ur. 5 V 1747 r. w Krapkowicach. Od dziewiątego roku życia w Raciborzu u wujka wikarego w kolegiacie, absolwent gimnazjum cysterskiego w Rudach i Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego. Po wyświęceniu wikary w Bełku, Strzelcach Wielkich i Raciborzu, gdzie został dyrektorem seminarium nauczycielskiego. Od 1806 r. dziekan w Pogrzebieniu, a tuż przed sekularyzacją w 1810 r. kustosz kapituły kolegiackiej w Raciborzu. Od 22 VII 1818 r. pierwszy proboszcz parafii p.w. WNMP, która powstała na miejscu wspomnianej kapituły. Inspektor szkolny na powiat raciborski, liczący wówczas 136 miejscowości, dziekan archiprezbiteratu raciborskiego, potem archibiskup komisariusz. Położył duże zasługi dla rozwoju szkolnictwa. Nakłaniał proboszczów do dbałości o frekwencję, właścicieli dworskich do łożenia na budynki szkolne, a dyrektorów seminariów o przysyłanie nauczycieli zdolnych nauczać według nowych metod w języku polskim i niemieckim. Jako proboszcz raciborskiej fary położył wielkie zasługi w zorganizowaniu parafii, którą nad mocy edyktu sekularyzacyjnego pozbawiono szereg dóbr, przysługujących do 1810 r. kolegiacie. W kościele p.w. WNMP przeprowadził szereg prac remontowych i renowacyjnych, wybudował obecną plebanię i doprowadził, wspólnie z gminą ewangelicką, do otwarcia przy ul. Opawskiej (obecnie Park im. Miasta Roth) nowego cmentarza. Z krypty kaplicy Św. Dominika przy podominikańskim kościele p.w. Św. Ducha (obecnie Muzeum, po sekularyzacji konwentu dominikanek zbór ewangelicki) przeniósł do Kaplicy Polskiej kościoła farnego szczątki świątobliwej Eufemii (Ofki) Piastówny. Z jego inicjatywy z dziedzińca klasztoru dominikanek odnowiono i przeniesiono na Nowy Targ (obecnie część pl. Długosza) figurę św. Jana Nepomucena dłuta Melchiora Österreicha. Zmarł 25 XII 1836 r. w Raciborzu.

Grzegorz Wawoczny