ur. 1 X 1864 r. w Witosławicach. Uczeń gimnazjum w Raciborzu, z którego został wyrzucony za przynależność do tajnej organizacji. W 1882 r. wstąpił do zakonu reformatów, z którego, już po złożeniu ślubów, został wyrzucony za ich złamanie. Studiował potem filozofię i teologię w Wenecji, gdzie w 1889 r. uzyskał święcenia kapłańskie. Wykładał filozofię i teologię w Wenecji, Rzymie i Mantui. W latach 1894-1895 na łamach polskich „Nowin Raciborskich” publikował „Listy z Rzymu”. Pisał też do innych śląskich gazet. W 1898 r. w kalendarzu „Opolanin” opublikował krótkie opowiadanie pt. „Kopciuszek śląski”. Dla wydawcy B. Koraszewskiego skończyło się to więzieniem. W 1902 r., już po powrocie do kraju, Stateczny nawiązał współpracę z katowickim „Górnoślązakiem”. Chciał wziąć udział w akcji plebiscytowej, ale zmarł 6 III 1921 r. w Leżajsku w drodze na Śląsk. Napisał dwa utwory biograficzne pt. „Samoobrona” i „Samopotępienie”.

Grzegorz Wawoczny