ur. 15 III 1902 r. w Raciborzu. Jego ojciec Edward był nauczycielem tutejszego zakładu dla głuchoniemych. Uczęszczał w Raciborzu do szkoły podstawowej i w 1920 r. ukończył gimnazjum. Następnie studiował teologię i filozofię na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie na podstawie dysertacji „Das Kitab al-hijal ual-maharig des Abu Bakt Ahmad” - „Kitab (wybiegi prawne) al-hijal ual-maharig Abu Bakta Ahmada” - już w 1923 r., w wieku zaledwie 21 lat, uzyskał tytuł naukowy doktora filozofii. W 1925 r. habilitował się na uniwersytecie w Freiburgu na podstawie pracy: „Das Kitab al-hijal fil-figh des Abu Hatim Mahmud” („Księga wybiegów prawnych Abu Hatima Mahmuda”). Mając 25 lat, w 1927 r. otrzymał profesurę arabistyki. W 1932 r. powierzono mu katedrę na uniwersytecie w Królewcu. Od 1934 r. był profesorem na uniwersytecie w Kairze, skąd w 1939 r. przez Holandię dostał się do Anglii. W 1946 r. objął katedrę arabistyki na uniwersytecie w Oksfordzie, od 1954 r. był profesorem na uniwersytecie w holenderskim Leiden a od 1957 r. na Columbia-University w Nowym Jorku. Wydawał wiele dzieł po niemiecku, angielsku, holendersku i francusku, poświęconych głównie arabistyce i prawu, z których warto przykładowo wymienić: „Die Grundzüge des islamischen Rechts” („Podstawy prawa islamskiego”) - Berlin 1935 r.; „Aus den Bibliotheken von Konstantinopol und Kairo” („Z bibliotek Konstantynopola i Kairu”) - Berlin 1928 r.; „The origins of Mahammadan jurisprudence” („Geneza prawoznawstwa mohametańskiego”) - Oxford, 4 wydania w latach 1950-1967 r.; „Esquisse d’une histoire du droit musulman” („Zarys historii prawa muzułmańskiego”) - Paris 1953 r.; „De Arabieren en de Islam” („Arabowie a islam”) - Leiden 1954 r.; dwutomowe „The Legazy od Islam” („Testament Islamu”) - Oxford 1974 r., które w latach 1980 i 1983 r. zostało wydane w Monachium w niemieckiej wersji jako „Das Vermächtnis des Islams”. Zmarł 1 VIII 1969 r. w Englewood w amerykańskim stanie New Jersey.

Paweł Newerla