Uczyli nauczycieli jak radzić sobie z radykalizmami

Trzeba rozmawiać z młodzieżą

– Nie możemy być bierni wobec przejawów neonazizmu i innych zbrodniczych ideologii - podkreślała Iwona Miler, dyrektor PODN w Wodzisławiu Śląskim. Stąd projekt „Szkoła przeciwko nienawiści”, którego pierwszym elementem jest konferencja. - Nie można zapominać o tym, że uczniowie funkcjonują w środowisku społecznym i że docierają do nich różnego rodzaju postawy. Także te niewłaściwe. Stąd potrzeba umiejętnych rozmów z młodzieżą, pokazywania im granic pomiędzy dobrem a złem. Ta konferencja ma przygotować nauczycieli do takich rozmów i do radzenia sobie ze skrajnymi ideologiami na poziomie szkoły - wyjaśniła dyrektor PODN.

Obecny na konferencji starosta Ireneusz Serwotka przypomniał, że powiat wodzisławski od początku zapowiadał zdecydowane działania wobec skrajnych ideologii. - Po przeanalizowaniu wyjaśnień złożonych przez stowarzyszenie „Duma i Nowoczesność” zdecydowałem o skierowaniu do sądu wniosku o rozwiązanie organizacji. Ale dla nas to nie koniec, a dopiero początek tematu, bo przed nami szereg działań profilaktycznych - podkreślił Ireneusz Serwotka.

W konferencji wzięło udział ponad 100 nauczycieli z powiatu wodzisławskiego. Wśród nich wielu historyków i polonistów.

Wśród prelegentów znalazł się m.in. Piotr Setkiewicz, czyli kierownik Centrum Badań Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu, który wygłosił prelekcję „Zjawisko Auschwitz denial w powojennym świecie”. O działaniach Rzecznika Praw Obywatelskich w zakresie przestępstw z nienawiści mówiła z kolei Aleksandra Wentkowska - pełnomocnik terenowy RPO w Katowicach.

Radykalizacja młodzieży

Ciekawe wystąpienie miał też Jacek Purski, prezes Instytutu Bezpieczeństwa Społecznego w Warszawie, który przedstawił temat: „Radykalizacja młodzieży: neonazizm, rasizm, neofaszyzm i nacjonalizm”. Porównał sytuację z Wodzisławiu do tej sprzed kilku lat w Białymstoku, gdzie grupa neonazistów też dopuściła się skandalicznego zachowania. Tamtejsza społeczność czuła presję. Było przeświadczenie, że „cała Polska na nich patrzy, że u nich jest najwięcej neonazistów”. - Mówiłem im wtedy: „Słuchajcie, to jest problem, który dotyczy całej Polski. Białystok nie jest gorszy czy lepszy od Warszawy, Poznania, Wrocławia czy Trójmiasta. Ale to wy jesteście w najlepszej sytuacji z możliwych, bo ktoś ten problem u was zauważył i jesteście na początku drogi, by go rozwiązać”. Wodzisław też ma taką szansę - mówił Purski.

Trudne pytania, „łatwe” odpowiedzi

Ekspert przedstawił historię grup radykalnych w Polsce. A są to: grupy neonazistowskie (narodowy socjalizm), grupy faszyzujące (narodowy radykalizm) oraz grupy skrajnie prawicowe (nacjonalizm), bo charakter tych ostatnich na przestrzeni ostatnich lat się zmienił. - Obserwujemy to zjawisko od lat i widzimy, że niektóre organizacje, które w przeszłości miały charakter nacjonalistyczny, na skutek na przykład napływu do organizacji pseudokibiców, zmieniły swój profil na neofaszystowski - stwierdził. Ocenił też, że uczestnicy „urodzin Hitlera” to połączenie narodowego socjalizmu i narodowego radykalizmu.

To ma sens

Gość podkreślał, że to nie kwestia legalności danej grupy powinna być wyznacznikiem. Bo nawet jeśli istnieją organizacje, które mają w nazwie np. narodowy, to wcale nie świadczy, że ich tożsamość ideologiczna nie ma innego charakteru. - Nie kwestia legalności organizacji powinna być istotna. Wiele osób mówi „skoro są zarejestrowani, to mogą działać”. A my mówimy: „zostali zarejestrowani, ale być może popełniają przestępstwa, więc trzeba się zastanowić, czy są legalni”. To ma większy sens. Weźmy przykład demonstracji. Wychodzi grupa osób i śpiewa „Nasza święta rzecz, Żydzi z Polski precz”. Przecież tego typu hasła nie są zgodne z polską literą prawa. Więc co powinno się zrobić z taką demonstracją? Pozwolić przejść? Czy powiedzieć, że nastąpiło złamanie prawa i demonstracja została rozwiązana? - pytał. (mak)