Mazel tow – o znaczeniu tańca w kulturze żydowskiej

GORZYCE W gimnazjum odbyły się warsztaty kultury i tańca żydowskiego. Realizowała je Dorota Herok, absolwentka Chrześcijańskiej Szkoły Pantomimy, Dramy i Tańca w Ustroniu, instruktorka z Cieszyna, prowadzącą zespół taneczny Klezmer.

Warsztaty rozpoczęły się od przedstawienia genezy i znaczenia tańca w kulturze żydowskiej. Uczestnicy zajęć – w sumie 60 uczniów - dowiedzieli się, że początki tańca w kulturze żydowskiej związane są ściśle z kultem Boga. Tańczono tylko po to, aby oddać chwałę Najwyższemu, np. wtedy gdy Izraelici chwalili Boga, który potopił w Morzu Czerwonym „konia i jeźdźca”, czyli ścigające ich wojska faraona. Miriam – siostra Mojżesza, wraz z innymi kobietami wyrażały swą radość, uderzając w bębenki i tańcząc. Również Dawid i cały Izrael  tańczyli przed Bogiem, gdy król sprowadził Arkę Przymierza. Jedno z powiedzeń chasydzkich brzmi: „Dwa razy się modli, kto tańczy”. Nic więc dziwnego, że w języku hebrajskim istnieje aż jedenaście słów oznaczających „taniec” np. „jagil”, czyli „wiruj z całą mocą”, „habal”, tzn. „wiruj rękami, ciesz się, skacz z radości, wesel się całą mocą”.

Żydzi co piątek, w dzień szabatu, przy kolacjach szabatowych tańczą. Często też w szkołach, na przerwach. Dużo tańczą podczas świąt. Powodem do tańca staje się również wizyta gości. Gdy przychodzą, gospodarze tańczą na ich cześć. Kobiety – osobno, mężczyźni – osobno. Mężczyźni są w tańcu bardziej widoczni. Najpierw się modlą, potem – tańczą i śpiewają. Bez muzyki. Od 1948 roku, czyli po utworzeniu państwa Izrael, tworzone są nowe tańce. Jednym z nich jest „Hora chedera” - taniec wojenny, w którym mężczyźni oddają walkę o swoją rodzinę, swoje kobiety, swój lud. Tańczy się też przy zaślubinach młodej pary, która stoi pod baldachimem (chupa). Nie mają ślubnych obrączek, ale pierścień. Pan młody kładzie na ziemi kielich i rozbija go, a wszyscy krzyczą : „Mazel tow”, czyli „raduj się, skacz, powodzenia”, a następnie wszyscy goście tańczą wokół. W kulturze żydowskiej tańczy się w kole, które jest symbolem jedności, równości i wspólnoty. Stosuje się proste kroki.

red.