Boms

Kołocz weselny to je rychtyk piykno tradycjo kiero durch żywo flyjgujymy tukej – we okolicach Wodzisławia i Raciborza. Ni ma to łacny szpas, ale za to jaki dobry. Przeca godajom, że na kołocze gymba skocze.

Łoto miołech tyż okazjo być przi kołoczu. U nos na Slońsku, ku kołoczu dycko idzie sie na tzw. Wrocka, czyli jak kieryś boł u nos, toż muszymy mu to wrocić, ale chocioż nie cza żodnymu za robocizna płacić.

Ale kołocze to nie yno jedzyni, ale przede wszyskim roztomajte tradycje ś nim połonczone. Bo przeca młody Pon, abo młodo Pani noszom pakietki, za kiere dostowajom geszynki. Ale z kołoczym nojbardzi sie łonczy boms, abo nikandzi mianujom to paradnym kołoczym abo komedyjom.

Coż to je tyn boms? A je to nic innego jak taki śmiyszny orszak gości – kiery jedzie z upieczonym świyżo kołoczym do Młodego abo Młodej Pani. Dycki sie jedzie na forze, abo przyczepie łobstrojonej brzoskami, szlajfkami. Kołocza muszom być 3 zorty, a orszak musi być pierońsko wesoły. Bywo, że je i cyja. Musi być Młody Pon, Młodo Pani – przeważnie w cionży na rozsuciu (a czym szpetniejszo tym lepszy). Musi być i faroż, kiery wszystkich świynci, a jak cza to i wyspowiada. Wróży nojlepszy cygonka, a i bajtli trocha musi być. Jak by tam sie tyż znodła niewiasta lekkich obyczajow, toż boms na pewno nabiere kolorytu.

Oprocz tego, że przebierańcy błoznujom, muszom narobić pierońskiego larma i butlu. Cza tez namarasić, żeby weselny mioł co robić – toż w ruch idom flaszki, srajtasma, papiorki i inksze charści. No i najważniejsze cza też cosik pokraś, żeby we weseli, było co wykupować.

Powiym wom yno tela, że bołech już dobrych pora razy na bomsie i bardzi pamiynto sie to, niż same weseli. A je to rychtyk piykno tradycjo i niech tak już zostanie!

Geszynk – prezent
Pakietki – pakunki
Szlajfka – wstążka
Na rozsuciu – „na ostatnich nogach”
Larmo – hałas