Pierwsza taka uchwała w kraju?

– To precedensowa uchwała w kraju. Z mojego rozeznania wynika, że nigdzie nie uchwalono zasad nadawania nazw budynkom – mówi Andrzej Likos, radny radliński, główny autor uchwały. Konsultował ją z radcą prawnym Urzędu Miasta w Radlinie i nadzorem prawnym wojewody. Rada po przeróbkach większością głosów przyjęła uchwałę na sesji 29 grudnia.

Zapis się nie spodobał

Andrzej Likos wyjaśnia, że zaproponował tę uchwałę, aby nie było niedomówień co do sposobu przyznawania nazw. Powoływał się tu na świeży przykład nazwania Sokolni imieniem Leszka Blanika. Radny mówi, że wzorował się na uchwale rady miasta Katowice, gdzie nie przyznaje się nazw osób żyjących. Przy czym tamta uchwała nie obejmowała budynków. Radlin pod tym względem jest pionierem. Większości rady, która niedawno decydowała o nadaniu Sokolni imienia Leszka Blanika, ten zapis nie spodobał się. Radny Ludwik Blanik, ojciec Leszka, uważał wręcz, że regulamin w ogóle jest bezsensowny. – Zakłada radzie gorset – mówił na sesji. Jego zdaniem ustawa o samorządzie wystarczająco reguluje kompetencje rady w tym zakresie. Tymczasem Andrzej Likos twierdził, że ustawa jest mało precyzyjna.

Burmistrz zadba o odpowiednie oznakowanie

Ostatecznie po wprowadzeniu poprawek (wykreślono m.in. zapis o nie nadawaniu imion osób żyjących) uchwałę przyjęto. Według uchwalonej procedury nadanie nazw odbywa się na wniosek burmistrza, radnych, instytucji czy grupy co najmniej 100 osób mających czynne prawo wyborcze do organów Radlina. Wniosek z uzasadnieniem zaopiniuje odpowiednia komisja w radzie miasta. Z kolei burmistrz będzie sprawdzał sytuację prawną obiektu i gruntu, uzyska zgodę właścicieli, przygotuje projekt odpowiedniej uchwały. Po jej przyjęciu wdrożeniem zajmie się również burmistrz. Zadba o właściwe oznakowanie i wprowadzenie nazwy do ewidencji. Nazwy mają być proste, utrzymane w tradycji miasta, a w przypadku ulic osiedlowych nawiązujące do charakteru lokalnego nazewnictwa.

(tora)