Wszystko o świadczeniach przedemerytalnych

 

Warunkiem otrzymania świadczenia jest osiągnięcie (do dnia rozwiązania stosunku pracy) odpowiedniego wieku i stażu pracy. W zależności od przyczyny zwolnienia, kobiety muszą mieć ukończone 56 lat i udowodnić co najmniej 20–letni staż pracy, ewentualnie ukończyć 55 lat i udowodnić 30 lat pracy. Wniosek o przyznanie świadczenia mogą składać także panie, które przepracowały w sumie 35 lat – w tym przypadku wiek nie ma znaczenia.

 

 

W przypadku mężczyzn świadczenie przedemerytalne przysługuje tym osobom, które mają za sobą 61 lat życia i co najmniej 25–letni staż pracy, ewentualnie 60 lat życia i 35–letni staż pracy. Bez względu na wiek mężczyźni mogą otrzymać świadczenie, jeśli pracowali przez co najmniej 40 lat. Świadczenie mogą też otrzymać osoby, które utraciły prawo do renty pobieranej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat i mają odpowiedni wiek i staż pracy, oraz przedsiębiorcy po ogłoszeniu upadłości. W tych przypadkach wymagany jest wiek 56 lat dla kobiet i 61 dla mężczyzn i staż odpowiednio: 20 i 25 lat.

 

 

Świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie, która spełnia szczególne warunki wymagane do przyznania tego świadczenia, jeżeli:

 

1. przez okres co najmniej 6 miesięcy pobierała zasiłek dla bezrobotnych,

 

2. nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna,

 

3. w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych,

 

4. złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 6–miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych,

 

5. złoży wniosek w ciągu 14 dni od ustania zatrudnienia, w tym w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych.

 

 

Świadczenie przedemerytalne ustalane na podstawie ustawy z 30 kwietnia 2004 r. przysługuje w wysokości wynoszącej, od 1 marca 2010 r., 841,17 zł. Podlega ono okresowej waloryzacji. Świadczenie przedemerytalne przyznawane jest na wniosek zgłoszony przez osobę ubiegającą się o to świadczenie. Do wniosku muszą być dołączone odpowiednie dokumenty lub oświadczenia stwierdzające okoliczności uzasadniające przyznanie żądanego świadczenia i ustalenie jego wysokości. Od decyzji organu rentowego przysługują środki odwoławcze.

 

 

Organ rentowy zawiesi lub zmniejszy wysokość świadczenia lub zasiłku przedemerytalnego, w przypadku gdy osoba uprawniona do jednego z tych świadczeń wykonuje pracę podlegającą obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym lub osiąga przychód z tytułu służby pełnionej w tzw. służbach mundurowych.

 

Przewiduje się dwa progi zarobkowe. Pierwszy z nich określa dopuszczalną kwotę przychodu.

 

Jest to kwota stanowiąca 50% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w roku kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji, ogłoszonego przez Prezesa GUS do celów emerytalnych. Od 1 marca 2010 r. miesięczna dopuszczalna kwota przychodu wynosi 1550,50 zł.

 

Świadczenie (zasiłek) przedemerytalny podlega odpowiedniemu zmniejszeniu w przypadku, gdy łączna kwota świadczenia i przychodu przekracza dopuszczalną kwotę przychodu.

 

Druga z tych kwot to graniczna kwota przychodu, ustalana wskaźnikiem 70% wskazanego wyżej wynagrodzenia. Od 1 marca 2010 r. wynosi ona 2 172,10 zł.

 

Osiąganie przychodu w wysokości przekraczającej tę kwotę skutkuje zawieszeniem prawa do świadczenia lub zasiłku przedemerytalnego.

 

Kiedy pieniądze nie będą wypłacane

 

Prawo do świadczenia przedemerytalnego ustala się od następnego dnia po dniu złożenia wniosku wraz z wymaganymi dokumentami. Prawo to ustaje:

 

– na wniosek osoby pobierającej świadczenie przedemerytalne,

 

– w dniu poprzedzającym dzień nabycia prawa do emerytury, która jest ustalona decyzją organu rentowego ZUS lub innego organu emerytalno – rentowego, określonego w odrębnych przepisach,

 

– z dniem osiągnięcia wieku 60 lat przez kobietę i 65 lat przez mężczyznę,

 

– z dniem nabycia prawa własności lub objęcia w posiadanie nieruchomości rolnej o powierzchni użytków rolnych przekraczających 2 ha przeliczeniowe albo współwłasności nieruchomości rolnej, jeżeli udział w nieruchomości przekracza 2 ha przeliczeniowe,

 

– wraz ze śmiercią osoby uprawnionej.

 

 

Prawo do świadczenia ulega zawieszeniu w przypadku nabycia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy lub renty inwalidzkiej, a także w przypadku podjęcia wypłaty renty strukturalnej lub świadczenia o charakterze rentowym z instytucji zagranicznej.

 

 

W razie nabycia przez osobę uprawnioną do świadczenia prawa do renty rodzinnej lub uposażenia rodzinnego albo do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego wypłaca się jedno z tych świadczeń – wyższe lub wybrane przez uprawnionego.

 

red.