Na początku było pięciu nauczycieli...

Na początku XIX wieku na Górnym Śląsku działało pięć szkół średnich. Placówki oświatowej tej rangi nie było jednak w Raciborzu. Gdy w 1817 r. decyzją władz pruskich ustanowiono w Raciborzu Wyższy Sąd Krajowy dla Górnego Śląska, przybyli na miejsce prawnicy postanowili wystarać się o szkołę dla swoich podopiecznych. Wpływowi urzędnicy przekonali króla, który w 1819 r. przekazał 2500 talarów na utworzenie Królewskiego Gimnazjum Ewangelickiego w Raciborzu. O historii tej szkoły opowiedzieli 5 kwietnia miłośnicy historii Raciborszczyzny Paweł Newerla i Robert Lasak.

Na początku szkoła działała w zabudowaniach dawnego klasztoru franciszkanów przy dzisiejszej ulicy Londzina, a następnie przeniosła się do gmachu, w którym dziś mieści się Zespół Szkół Ekonomicznych. W 1819 r. naukę w gimnazjum podjęło 91 uczniów. Byli oni zgrupowani w pięciu klasach. Każda z klas miała swojego nauczyciela. Nauka w szkole nie był darmowa – na opłatę czesnego dla swoich pociech mogli sobie pozwolić przede wszystkim właściciele ziemscy, bogaci kupcy, a także zapobiegliwi rzemieślnicy (choć dzieci tych ostatnich były w mniejszości). Choć nazwa szkoły sugerowałaby jej wyznaniowy charakter, to w praktyce uczęszczało do niej więcej katolików niż ewangelików, a także pewna liczba żydów.

Absolwentami raciborskiego gimnazjum byli m.in. poeta Jan Kasprowicz, pierwszy redaktor „Nowin Raciborskich” Józef Rostek, a także błogosławiony i męczennik ks. Emil Szramek oraz Józef Gawlina – biskup polowy Wojska Polskiego.

(żet)