Od promenady do inhalatorium, czyli Park Zdrojowy w XX wieku

Zachowała się na wielu pocztówkach z początku XX w. oraz z okresu międzywojennego. Niestety, do dziś wiemy o niej niewiele. Do czego służyła?

Niemal każde uzdrowisko posiada coś w rodzaju krytego deptaka czy zadaszonej promenady. Obiekt tego typu służył kuracjuszom zarówno w czasie słoty, jak i słonecznej aury. Niemcy określali go mianem Wandelhalle. Taka też nazwa figuruje na jastrzębskich pocztówkach z okresu pruskiego. Czasem budowla nazywana jest także Promenade lub Kolonade. W dużych i znanych uzdrowiskach niemieckich, austriackich czy szwajcarskich kryte promenady są obszerne i oszałamiają swoją urodą. Niewątpliwie budowle te były wizytówkami uzdrowisk. Tutaj przecież, bez względu na pogodę, toczyło się życie towarzyskie kurortu.

Na początek określmy datę powstania obiektu w naszym parku. Nie jest to trudne. Wystarczy sięgnąć po „Kurier Warszawski” z kwietnia 1872 r., a w nim obok informacji na temat remontów w jastrzębskim kurorcie, znajduje się wzmianka o następującej treści: „Także przez wybudowanie gustownej kolonady, w której się i studnia wody mineralnej znajduje, dawno pożądanej potrzebie zadosyć uczyniono” – czytamy w gazecie. Warto dodać, że był to okres, gdy nasze zdrojowisko należało do Spółki Akcyjnej z Wrocławia, która przejęła je od założyciela kurortu Feliksa von Koenigsdorff. Budynek promenady stanął naprzeciw domów szwajcarskich, w których mieszkali kuracjusze. Dodatkowo, w tym samym czasie wzniesiono pijalnię wód. Co ciekawe, zarówno promenada, jak i pijalnia (w ówczesnym kształcie), miały zbliżoną stylistykę ażurowych ornamentów. Niewykluczone więc, że oba obiekty miały wspólnego autora.

W cytowanej wyżej gazecie znajduje się intrygująca wzmianka o ujęciu wody mineralnej we wnętrzu promenady. Niestety, nie potwierdza jej żadne inne źródło z tamtego okresu. Faktem jest, że podobne rozwiązanie istniało w najbliższej okolicy. W uzdrowisku w Darkowie (obecnie Karwina) również znajdowała się podobna promenada, a w jej centralnej części funkcjonowało właśnie takie ujęcie wody.

Jak już wspomniano na wstępie, zachowało się wiele pocztówek przedstawiających jastrzębską Wandelhalle. Niestety, jeśli chodzi o okres pruski to są to jedynie ilustracje litograficzne, które nie są zbyt dokładne. Na szczęście w okresie II RP wydano wiele pocztówek i zdjęć, które pozwalają nam przyjrzeć się detalom tej pięknej budowli. Na niektórych fotografiach widać promenadę pełniącą rolę kiermaszu z pamiątkami i rękodziełem ludowym, na innych zaś jest to po prostu miejsce wypoczynku w słoneczne i deszczowe dni.

Nie ma pewności, co stało się z obiektem. Niewątpliwie istniał jeszcze w czasie okupacji niemieckiej, co poświadczają liczne pocztówki z tego okresu. Niewykluczone, że obiekt, z uwagi na zły stan techniczny, rozebrano w 1945 r. Wiadomo też, że dwa lata później, w chwili nacjonalizacji uzdrowiska, istniał już tylko betonowy fundament, który zresztą odkryto w ramach przygotowań do projektowania hali inhalacyjnej.

Urzekająca architektura promenady skłoniła urzędników do jej odtworzenia, ale już w nowej funkcji. Pojawił się pomysł stworzenia w niej zamkniętego inhalatorium. Prace budowlane rozpoczęto jesienią 2014 r., a zakończono rok później. Miejsce to stanowi dziś jedną z ważniejszych atrakcji turystycznych Parku Zdrojowego.

Warto jednak pamiętać, że opisywana Wandelhalle nie była jedyną promenadą spacerową w jastrzębskim uzdrowisku. Na najstarszych pocztówkach możemy odnaleźć jeszcze dwa podobne obiekty, choć o zdecydowanie mniejszych rozmiarach. Własne kolonady posiadały zakłady lecznicze dla dzieci katolickich (Marienheim) oraz dla dzieci żydowskich (mieszczący się w obecnym „Jacku”). Niestety i te dwa obiekty podzieliły los promenady parkowej.

Marcin Boratyn, Nowiny Jastrzębskie 14 kwietnia 2022 r.