Ślonzok, Kociewiak dwa bratanki

Wiycie prziszło mi łoto pojechać na Kociewie, choć do wtedy nie wiedzioł żech, coż to je i kaj to je. A kraina ta leży na zachod Łod rzyki Wisły i graniczy z Kaszubami i Żuławami Wiślanymi. Ale nie ło geografii chca łosprowiać yno o ludziach. A ludziska tam som pierońsko gościnni i bogobojni. Żyjom troszka inakszy niż my, bo mi sie zdo, że nie tak wartko i na waryjota. Wszysko mo swoj czas i miejsce. Nie dziczom, tak jak my hanysy.

Dzieli nos 550 km, czyli chned cołko Polsko, choć doł żech se pozor, że dużo nos łączy. Momy tako samo historio (łoni byli w Prusach i my), łoni majom swoja godka i my tyż. No i przede wszystkim flyjgujom swoji tradycje i obyczaje. A kust kociewski je do nich nojwazniejszy. To tak jak do nos hanysow. Wiycie dużo żech już widzioł, ale takij dumy se swoji tożsamości mogymy im yno pozowiścić. Tam sie żodyn niczego nie gańbuje.

No i co mie szokło - łoni tyż majom szpajza, jeżdżom na kole i godajom rychtyk. I jako tu nie wierzyć, że po ślońsku to sie człowiek wszyndzi dogodo. Ważom tyż czorne kluski maszczone szpyrkami, a na stole króluje harynek. To tak jak u mie w chałupie.

Godajom, że rajzowani uczy. Beztoż musza przitaknyć i pedzieć, że uzaś je żech kupa mądrzejszy.

Pyrsk

Koło - rower

Gańba - wstyd

Harynek - śledź