Na wstępie

Jako salomonowy określił Jan Psota wyrok sądu uznający go winnym przekroczenia granicy obrony koniecznej przy jednoczesnym odstąpieniu od kary. Moim zdaniem rzeczywiście decyzja wodzisławskiego sądu jest najlepszą z możliwych. Zwłaszcza, że karanie pasjonata kolei za ujęcie złodzieja torów, nawet przy zastosowaniu zbyt brutalnych argumentów, byłoby źle odebrane społecznie. I mogłoby zniechęcić do reszty wszystkich, którzy czują jeszcze obywatelską potrzebę działania w imię dobra ogólnego. Ile to się słyszy opinii, że ludzie wolą nic nie widzieć i nic nie słyszeć, bo tylko z tego powodu mają potem problemy. Bo ciąga się ich po komisariatach, prokuraturach, sądach, przesłuchuje, zabiera czas, itd. W przypadku procesu Jana Psoty sąd wykazał się zdrowym podejściem do tematu. Ale moim zdaniem warto pomyśleć o wprowadzeniu takich rozwiązań, które spowodują, że reakcja świadków na wykroczenia czy przestępstwa będzie regułą, a nie wyjątkiem.

Drodzy Czytelnicy, sporo miejsca w tym wydaniu „Nowin Wodzisławskich” przeznaczamy na tematy związane z Ukrainą, zwłaszcza, że są osoby z naszego terenu, które temat dotyka bezpośrednio. Wbrew pozorom tych osób jest sporo.