Biyda z latosim śniegiem

Kaj te zimy, że z zumiyntow nie szło sie wygrabulgać? Kaj te zimy, że mroz boł jak kyndroz, a łokna były zamrożone na amyn (yno człowiek se wychuchoł mało dziurka, bez kiero widzioł na świat).

Wiycie, wszysko to jakoś pogupło. Bo śniyg fujo na Wielkanoc, a bez zima kwitnom kwiotki.

Momy środek feryji, a śniega choby kot napłakoł. I co tu robić? Ani ni ma z czego bałwana ukulać, nie spomna już o sonkach, czy nartach. Dziynki Bogu, zawsze idzie jechać do gór na sztucznie naśnieżone stoki. Ale to już ni ma to samo. Ni ma tej sceneri zimowej.

Brakuje mi czopek ze śniegu na stromach i oszronionych płotow.

Ale zima to je też, dobry czas na odpoczynek. Przeca idzie nadrobić zaległości z czytaniym książek, poodwiedzać starych znajomych czy familijo. Jak już momy kiepsko zima, to przeca idzie to wykorzystać blank inkaszy.

Beztoż moja propozycjo, je właśnie tako. Kej nie idzie lepić bałwana, toż wyciągcie stare gry- monopol, „człowieku nie irytuj się” czy inksze i se do kupy, familijnie pogrejcie. Bo taki czas je nojcynniejszy. Chocioż po latach bydzie mieli co powspominać. Nie siedźcie bezczynnie przed tymi pudłami, przecykujonc pilota.

Posłuchajcie mie, a wcale a wcale tego nie bydzie żałować. Pyrsk!

Wygrabulgać – wygrzebać

Zumiynta – zaspy

Strom – drzewo

Fujo – sypie