Wiosna w ogrodzie

Wiosna to przede wszystkim czas mobilizacji w ogrodzie – czeka się na ocieplenie, a kiedy skończą się mrozy i ziemia obeschnie na tyle, że chodząc po ogrodzie, nie zapada się w rozmiękłe podłoże – trzeba ruszyć do pracy. Przeglądamy narzędzia, sukcesywnie zdejmujemy osłony z wrażliwych na mróz krzewów, krzewinek i młodych drzewek, przycinamy drzewa i krzewy, czyścimy rabaty, nawozimy glebę, sadzimy i siejemy rośliny, przesadzamy rozsadę na miejsca stałe.

Komponując obsadzenie ogrodu, warto sięgnąć po rośliny określane jako cebulowe (choć niektóre wyrastają z bulwy, a nie cebuli). Ich szczególną ozdobą są kwiaty. Przy planowaniu nasadzeń trzeba brać pod uwagę, że po przekwitnięciu część nadziemna zaczyna stopniowo obumierać, warto więc sadzić je tak, aby żółknące i pokładające się liście zostały zasłonięte przez pędy roślin rozwijających się później. Rośliny można sadzić pojedynczo – wtedy najlepiej oglądać je z bliska, albo w dużych skupinach, w których niskie tworzą barwne kobierce bądź falujące łany. Można też wykorzystywać je w kompozycjach z różnymi elementami dekoracji ogrodowych: z kamieniami, rzeźbami ogrodowymi, w podwyższonych rabatach, na tle elewacji budynku.

Zanim stopnieje śnieg, pojawią się pierwsze przebiśniegi, śnieżyce, śnieżniki, ranniki. Po nich wczesne tulipany botaniczne, krokusy, narcyzy i hiacynty, a dalej przyjdzie czas kwitnienia szafirków, szachownic, psizębów i tulipanów (odmian jest tyle, że trudno zdecydować, które są najpiękniejsze), a także mniej znanych ifejonów, kamasji, obrazków, śniedków i czosnków ozdobnych.

Wczesną wiosną możemy siać do gruntu niektóre warzywa i ozdobne rośliny jednoroczne oraz wysadzać bratki i stokrotki, którym niestraszne wiosenne przymrozki. Sezonowe rośliny wrażliwe na chłód muszą poczekać do połowy maja.