Postowani Hanysow

Oński tydziyń godołech jeszcze o zapustach, czyli karnawale, a już momy Wielki Post. Piyrwej boł to ogromnie ważny czas do Hanysow. Bo jak cza było to sie bawiyli, a jak cza było toż postowali. Jak tak dziwom sie na ludzi dziso, to swierdzom, że trocha pozmiyniały sie nasze obyczaje. Coroz myni ludzi chodzi do kościoła, coroz myni ludzi żyko i coroz myni ludzi praktykuje. A jak nie praktykujymy, to też nie poszczymy. I kaj tu cołki syns Wielkiego Postu. Ale Wielki Post to nie yno post łod jedzynio ale i wielki przigotowani ducha. Czy dzisio tak je - tu cza się puknyć w gowa i poształnować. Bo kto to widzioł chodzić na muzyki we poście. A dzisio wszysko przechodzi. Wiycie je to smutne, że jedne pokolyni je w sztandzie zniszczyć dziedzictwo naszych przodkow. Bo przeca postowani i postne jodło, to też je naszom wielkom tradycjom. Kożdy przeca starszy Hanys pamiynto postne żury, harynczorka, czy harunki w śmietonce. Jo se nie wyobrażom środy popielcowej bez kościoła, kropki z popiołu na czole i tak samo jak bez postnego jodła. Kotlet czy rolada dycki se umia zrobić i zjeś. Ale jak post to post. A zresztą nasze starki dycki godały, że przegłodzić się od czasu do czasu tyż je dobrze. Kochani Ludkowie pamiyntejcie, że tradycja je nojwazniejszo i niekiedy wartało by poształnować o naszym dziedzictwie - kuchni, jodle i inszych rzeczach. Pamiyntejcie, żeby się nie potracić w tych pogupiałych wartkich czasach. Udanego Postownio!

Słowniczek:

Żykać- modlić się
Sztand- stan
Harynczorka- zupa śledziowa
Dycki- zawsze