„Dziyń Babcie i Dziadka”

Mieli my łoto Dziyń Babcie i Dziadka, bez to cisnom mi sie taki słowa cytatu:

„Śpieszmy się kochać ludzi, bo tak szybko odchodzą”. Tyn piykny tekst godo nom, że momy pszoć naszym stażikom i starkom, pod wiela ich jeszcze momy. Je to kolej rzeczy, że łoni piyrsi pódom do św. Pietra. Ale niż się tam znojdom, muszymy dać im dużo flyjgi i szacunku.

Jak se tak ształnuja, to kiery nos nojwiyncyj wybawioł jak nie łoni- nasze stażiki? Wto nas broł na klin? Oni, bo przeca dycki mieli już dużo czasu.

Jo mioł, te szczynści, że stażik mi bele co łosprowioł, pokazywoł, chodzili my do kupy bez lato na łoszczynżlice, a starka uzaś rozpieszczała mie zistami, dobrym kompotym i dużo łosprowiała o swoji familiji. I jak tu im nie pszoć? Moga pedzieć, że mój czas za bajtla- to boł piykny etap mojigo życio, czego kożdymu życza.

Myśla se też, że tak sie tworzy ta nasza osobowość.

Jo dziynki mojim stażikom, na pewno mom szacunek do ciynżkij roboty Ślonzokow. Ale łoni też jak mi łosprowiali o downych czasach, „za starej Polski”, o wojnie, nauczyli mie, że z historie cza wyciongać wnioski, keby nie machnyć tych samych błyndow. A historia rada sie powtarzo i robi epne kołko. Bez to słuchajcie mondrości swoich stażikow- oni już dużo przeżyli i yno nom mogom doradzić. A kiery jeszcze nie boł u starki czy stazika, niech sie zaro zbiyro, kupi szumny pukiet i drapko leci powinszować. Lepszy nieskoro niż wcale. A pamiyntejcie łoni dycko czekajom na nasz bezuch. Pyrsk!

Słowniczek:

Cisnom- nasuwają się
Pszoć- kochać
Flyjga- opieka
Łoszczynżlice- jeżyny
Zista- babka
Epne- duże
Drapko- szybko