Wyrzeźbił tron dla Mariana Dziędziela

Żyje z tego co wyrzeźbi, bardziej znany w Czechach niż w naszym regionie, planuje otwarcie galerii. Krzysztof Popek to kolejny rękodzielnik, którego przedstawiamy na naszych łamach.

Woli, kiedy jego twórczość nazywa się sztuką. – Moje prace oddają stan moich duchowych przemyśleń. Są efektem, tego, co gdzieś tam we mnie siedzi – mówi.

Kilka tygodni temu, kiedy w Ośrodku Kultury w Gołkowicach odbyła się prezentacja książki–wywiadu z Marianem Dziędzielem, włodarze gminy podarowali aktorowi niecodzienny prezent – drewniany tron. Jego twórcą był Krzysztof Popek. To właśnie wtedy wielu pierwszy raz usłyszało o rzeźbiarzu z Gołkowic.

Najpierw malarstwo

Mieszka na uboczu, w ciszy i spokoju. Do granicy z Czechami, które sam nazywa drugim domem, ma rzut kamieniem. Swoją przygodę ze sztuką zaczynał od malowania, głównie abstrakcji. – Malowałem sam dla siebie, głównie ołówkiem i węglem. Jakoś nie miałem odwagi, by wyjść z tymi pracami na zewnątrz – wyjaśnia Krzysztof Popek. Jednocześnie dużo podróżował, poznawał ludzi zajmujących się sztuką. Po namowach znajomych zaczął uczestniczyć w wystawach i plenerach. Głównie po czeskiej stronie granicy. – Tam jest po prostu większe zainteresowanie sztuką, klimat dla jej uprawiania jest przyjaźniejszy niż u nas. I jest o wiele więcej różnego rodzaju galerii, których w naszym regionie brakuje. Co innego na przykład czeska Ostrawa – wyjaśnia.

Wymyślić trolla

Po początkowej fascynacji malarstwem zainteresował się rzeźbą. Od 3 lat to jego główny kierunek twórczości. Rzeźbi w drewnie, ale także w kamieniu. – Czasem korzystam z pomocy  techniki, ale głównie używam tradycyjnych narzędzi, czyli dłuta i młotka – podkreśla. Oprócz rzeźb wykonuje również płaskorzeźby, a także sztukę użytkową na zamówienie. Jego klienci zamawiają nie tylko rzeźbione stoły i krzesła. Wielu przychodzi z własnymi pomysłami. – Ostatnio dostałem zamówienie na trolla, czyli istotę znaną z opowieści fantasy. W takim przypadku wyobraźnia ma spore pole do popisu. Troll przecież nie istnieje, więc po prostu trzeba go wymyślić. Ale zdarza się, że ludzie przychodzą z bardzo konkretnymi oczekiwaniami. Przynoszą zdjęcia bo na przykład chcą by jakaś rzeźba, albo płaskorzeźba miała twarz ich syna lub córki – opowiada artysta. Ludzie, którzy kupują jego prace mają wysokie oczekiwania. – Nie wydają pieniędzy po, to by zakupiona rzeźba czy obraz stały w kącie – zaznacza.

Bez weny ani rusz

Popek rzeźbi głównie z własnej potrzeby. Prace odzwierciedlają jego duchowe odczucia i targające nim emocje. W wielu jego pracach przewija się motyw dłoni. – Po prostu je lubię – tłumaczy. Nie brak też motywów religijnych oraz związanych z miłością. Niektóre rzeźby, te największe, powstają przez wiele tygodni. – Muszę czuć artystyczną wenę. Jak jest to wtedy mogę pracować przez wiele godzin bez przerwy. Ale jeśli wena znika przestaję. Rzeźbienie na siłę nie ma sensu. Można popsuć wtedy całą pracę – opowiada. Szczególnie lubi tworzyć w kamieniu. – To po prostu trwalszy materiał. Może cięższy w obróbce, ale dłużej wytrzymuje próbę czasu. Nie trzeba go konserwować, przez co gotowa rzeźba jest łatwiejsza w utrzymaniu – wyjaśnia.

(art)

Galeria w przyszłym roku

W domku po babci Krzysztof Popek urządza  galerię „En Plain Air”. Planuje ją otworzyć w przyszłym roku. W galerii już znajdują się prace z pierwszego okresu jego twórczości, a więc kilka obrazów, a także rzeźby i płaskorzeźby. Musi nazbierać jeszcze trochę więcej eksponatów. Na razie nie jest o to łatwo, bo jego prace cieszą się dużą popularnością i są chętnie kupowane.