Koniec roku to som żniwa

To, co teraz szkolorze (uczniowie) ku końcu roku szkolnego przeżywajom to trza dopiyro widzieć, żeby to porozumieć. Nikierym trocha tli, no bo jak się przez cały rok odpoczywało, to na koniec trza z tom naukom coś zrobić. Zeszyty wyndrujom z ronk do ronk, bo lektura nie przeczytano, kosinusy też nie chcom do głowy lyźć a jak teraz maturzyści wiedzom, że yno ocyna z matury znaczy na prziszłość.

 

Roz miałach przileżytość (okazja) być na spotkaniu z dzieciami w podstawowce. Powiedziałach im, że majom się przirownać do dwóch gospodorzy. Na wiosna oba zasioli ziarno i inksze nasiyni, posadziyli zimioki. Jedyn gospodorz doglondoł, plewiył, wysypowoł nawozy i piyknie mu rosło, drugi jak posadziył tak zostawiył, nie staroł się o te swoji pole. Na jesiyni tyn piyrszy mioł wszystko bardzo wydarzone a tyn drugi za to, że się nie staroł przez cały rok żniwowoł zielsko. Wy też mocie poczontek roku, a poczontek roku to wasze sioci a koniec to som żniwa. Jak się od poczontku bydziecie przikłodać do nauki, o noty na świadectwie ni musicie się starać.

 

Downiejsze szkoły nie były taki wygodne jak teraz. Delowki (podoga) były napuszczane takim czornym olejym, olyj był na to, co by się nie kurzyło-sprzontaczki yno zamiatały.

 

Woźny - tercjan za moich czasów dzwoniył na pałza (przerwa) i wachowoł porzondku we szkole.
W klasach było moc uczniów, ale w ósmej klasie - pamiyntom - było nas yno 18. Bez całe lata uczynio od czwortej klasy był tyn som rechtór. Uczył wszystkigo razym z religiom, yno śpiywu, malowanio, wyszywanio i ćwiczyń cielesnych uczył nas inkszy. W latach przed II wojnom światowom z Szkoły Powszechnej nie było dużo chyntnych na dalszo nauka, możno trocha z myślynio: „dyć podpisać już się umi, porachować też, to na co mu szkoły”. Inkszym powodym mogła być też biyda, choć to nie były czasy jaki opisywoł Sienkiewicz w ksionżce „Janko Muzykant”, abo Prus w „Antku”, ale było bezroboci a w rodzinach dziecek moc. Dziołchy po szkole szły na służba do gospodorzy a synki za pachołków. Jednak w tym czasie do jednej wiynkszej Szkoły Powszechnej w Radlinie chodziył prziszły Ksiondz Kardynał Bolesław Kominek. Tymu to się udało! Rodzice postanowiyli, że pójdzie do wyższych szkół. Wtedy jeszcze nie wiedzieli, że po maturze wybiere teologia. Możno jego duch opiekuje się jeszcze swojom szkołom nr 17 w Radlinie, kiero mo już wiyncyj jak sto lot.

 

Drugom zocnom szkołom w Radlinie II , kiero 3 czyrwca 2006 roku obchodziyła 100 lot istniynio jest szkoła nr 21 w Radlinie Górnym. Odbudowywano downiejszo szkoła z dwiyma klasami, w kierej dzieci uczyły się na zmiana i w kierej miyszkały rechtory dzisiej jest okozałom, piyknom szkołom z wielkom salom gimnastycznom.

 

Szkoła to też rechtory, co nas uczyły i aż dziw biere, że oni majom tako dobro pamiyńć. Pamiyntajom swoich uczniów, pamiyntajom, jak się nazywajom, jak się uczyli, czy chodziyli do szkoły, czy woleli pochać gupoty na bulach. Jedni uczniowie przinosiyli uwagi i złe ocyny, inksi, kierym zależało - dobre noty z pochwałami i dyplomami za osiongniyncia w nauce i sporcie jak nasz Olimpijski Mistrz Tomasz Sikora, kiery swoja wielko kariera w lotaniu na nartach zaczynoł w SP 21 im. J. Słowackiego.

 

Pisza o tym, żeby powiedzieć młodym, że przez wytrzimałość i pilnosć z małych (trocha nieznanych) miejsc wyrostajom wielcy ludzie.

 

Ślonzoczka Aniela