Lekarze oskarżeni

Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa wpłynęło do Prokuratury Rejonowej w Wodzisławiu w kwietniu 2000 r. Wnioskodawczyni wnosiła o ustalenie i pociągnięcie do odpowiedzialności lekarzy winnych spowodowania śmierci męża, który zmarł w rydułtowskim szpitalu 23 marca 2000 r.
 
Mężczyzna w styczniu 2000 r. zgłosił się do lekarza, przez którego był operowany z powodu pęknięcia torbieli trzustki. Po wykonaniu badań lekarz skierował pacjenta na leczenie do szpitala w Rydułtowach. Chory został przyjęty na oddział 22 lutego 2000 r. W wyniku badań postawiono diagnozę przewlekłego zapalenia trzustki i podjęto leczenie zachowawcze. Początkowo stan zdrowia pacjenta się poprawił. Z opinii biegłych wynika, że postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne na tym etapie było prawidłowe. Jednak 14 marca w trakcie hospitalizacji u chorego pojawiła się gorączka a następnego dnia bóle brzucha oraz objawy niedrożności porażennej. Stan mężczyzny zaczął się pogarszać a 21 marca pojawiły się objawy zapalenia otrzewnej. Dwa dni później pacjent zmarł.
 
Jak wynika z opinii biegłych Śląskiej Akademii Medycznej kontynuacja leczenia zachowawczego i przyjęcie postawy wyczekującej było w tym czasie niewystarczające. Słusznym byłoby przekazanie pacjenta do oddziału chirurgicznego i podjęcie decyzji o przeprowadzeniu operacji. Biegli stwierdzili, że zabieg operacyjny stwarzał ograniczone szanse wyleczenia pacjenta – mógłby się zakończyć jego śmiercią. Tego rodzaju przypadki obarczone są dużym ryzykiem śmiertelności.
 
Prowadząca tę sprawę prokurator Ewa Świątkowska-Stec zasięgnęła również opinii Akademii Medycznej we Wrocławiu. Wynika z niej, że postępowanie personelu szpitala w Rydułtowach nosi znamiona błędu medycznego. Przyjęcie postawy wyczekującej w przypadku pacjenta, który wymagał leczenia operacyjnego było nieprawidłowe. Odpowiadają za to lekarz prowadzący Dariusz K. oraz ordynator Andrzej K. Zdaniem biegłych należało zasięgnąć konsultacji chirurgicznej i skierować pacjenta na operację. Ostatecznego wyniku leczenia chirurgicznego nie da się przewidzieć, jest ono zawsze połączone z ryzykiem. Nawet podjęcie leczenia operacyjnego w dniu 15 marca nie dawało gwarancji uratowania życia pacjenta, jednak zwiększało szanse na jego uratowanie. Opóźnianie wykonania zabiegu te szanse zmniejszało, narażając chorego na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężki uszczerbek na zdrowiu.
 
Andrzej K. nie przyznał się do winy i wyjaśnił, że zabieg operacyjny w dniu 16 marca stwarzał dodatkowe zagrożenie dla życia pacjenta. Na pewno nie spowodowałby poprawy stanu zdrowia chorego. Dariusz K. również nie przyznał się tłumacząc, że 16 marca została przeprowadzona konsultacja chirurgiczna. Ustalono, że zabieg operacyjny zostanie przeprowadzony w przypadku gwałtownego pogorszenia się stanu zdrowia pacjenta dla ratowania jego życia. Stan ogólny chorego niósł ze sobą bardzo duże ryzyko niepowodzenia operacji. Jednak – jak stwierdziła prokurator Ewa Świątkowska-Stec – w dokumentacji medycznej nie ma potwierdzenia konsultacji chirurgicznej. Stan zdrowia chorego po 17 marca pogarszał się a w dalszym ciągu kontynuowano leczenie zachowawcze. Biegli z Akademii Medycznej we Wrocławiu stwierdzili, że operacja powinna zostać przeprowadzona już 15 marca. Właśnie opinia biegłych z Wrocławia przesądziła o postawieniu lekarzy z Rydułtów w stan oskarżenia. Jak mówi prokurator rejonowy Józef Pałka, za nieumyślne spowodowanie śmierci grozi im kara pozbawienia wolności do 5 lat, prokurator wniesie też o zakaz wykonywania zawodu na określony czas. Postępowanie przygotowawcze trwało bardzo długo ze względu na skomplikowany charakter sprawy i okoliczności związane z tym błędem lekarskim. O winie oskarżonych zdecyduje sąd.

(jak)