S. Maria Dulcissima Hoffmann - Oblubienicę Krzyża można teraz "spotkać" w Gorzycach

11-23 stycznia w Gminnym Centrum Kultury w Gorzycach odbędzie się wystawa biograficzna zorganizowana przez Panteon Górnośląski poświęconą Służebnicy Bożej s. M. Dulcissimie Hoffmann, która będzie prezentowana w tym roku także na terenie archidiecezji katowickiej.

Kim była Dulcissima Hoffmann? 

Helena Hoffmann urodziła się 7 lutego 1910 r. w Zgodzie, dzisiejszej dzielnicy Świętochłowic. Z domu rodzinnego wyniosła głęboką wiarę i przywiązanie do wartości chrześcijańskich. Zawsze pragnęła być blisko Jezusa i to było celem jej życia. Ukończyła katolicką szkołę powszechną. 

Po śmierci taty to ona pomagała swojej mamie w prowadzeniu domu. Od dziecka była wątła, ale jednocześnie silna duchem. 

Po przyjęciu I Komunii Świętej w 1921 r., któregoś dnia znalazła medalion z wizerunkiem św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Odtąd to ta święta stała się dla Heleny szczególnie ważna. Nawet podczas bierzmowania przyjęła imię Teresa.

Oddana woli Jezusa

Gdy Helena była nastolatką, wstąpiła do Sodalicji Mariańskiej. Coraz częściej myślała o tym, by wybrać życie zakonne. Została przyjęta do zgromadzenia Sióstr Maryi Niepokalanej. W 1929 r. otrzymała habit i przyjęła imię Maria Dulcissima. Niestety, jeszcze przed obłóczynami lekarze zdiagnozowali u niej raka mózgu. Ona jednak prosiła pokornie Jezusa, by to On ostatecznie zdecydował o jej przyszłości, a ona przyjmie Jego wolę. 

W święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, w roku 1932, utraciła pamięć i mowę. Zaczęły się u niej problemy z chodzeniem i towarzyszyły jej bardzo silne bóle głowy. Lekarze nie potrafili do końca wytłumaczyć, co jej właściwie dolega.

W Wielki Czwartek roku 1933 doznała paraliżu lewej ręki i częściowego paraliżu języka. Swoje cierpienia ofiarowywała za innych, szczególnie za wszystkich grzeszników. Pogarszał się jej także wzrok. Nie potrafiła się poruszać swobodnie. Doznawała również pokus szatańskich, którym stale się przeciwstawiała.

18 kwietnia 1935 r. złożyła śluby wieczyste. 

„Nieszczęście przyjdzie z Berlina”

Przewidziała wybuch II wojny światowej oraz śmierć Piusa XI, która według niej miała być początkiem niepokoju. „Nieszczęście przyjdzie z Berlina” – powtarzała. Tak też się stało. W marcu 1939 r. wojska niemieckie wkroczyły do Czechosłowacji, a następnie także i do Polski. Miała dar widzenia dusz. 

W Środę Popielcową roku 1936 Dulcissima odczuwała silne bóle głowy oraz skurcze serca. Straciła przytomność, nie mogła swobodnie przełykać. Na jej ciele, na rękach, nogach, stopach pojawiły się stygmaty. Ona jednak gorąco prosiła Chrystusa, by nie były one widoczne na zewnątrz, by mogła je przeżywać wewnętrznie, w ścisłym zjednoczeniu ze Zbawicielem. Bóg wysłuchał jej modlitw.  

12 maja 1936 r. przyjęła swoją ostatnią Komunię Świętą. Zmarła 18 maja, mając jedynie 26 lat.

Oblubienica Krzyża

Siostrę Marię nazywano „oblubienicą krzyża” – taki tytuł wybrała sobie, wstępując do zakonu. Wielokrotnie powtarzała, że „trzeba być otwartym na Boga”. Ona zaufała Bogu do końca, w obliczu cierpienia zdała się na Jego wolę. 

Wielu mieszkańców Brzezia nie rozstaje się z grudką ziemi, która pochodzi z jej grobu. Jej proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 1999 r. Zakończenie diecezjalnego etapu procesu beatyfikacyjnego dokonało się w Brzeziu 18 maja 2019 r.